Ciekawostki językowe, które cię zaskoczą. Co kiedyś znaczyło słowo „kobieta” i... „maciora”? 21 lutego to Dzień Języka Ojczystego

Skąd się wzięły polskie nazwiska?

Badanie etymologii różnych nazwisk może okazać się niezwykle interesujące. Na przykład nazwisko znanego autora fraszek i trenów mogło pochodzić albo od miejscowości Kochanów, albo od dawnego imienia Kochan. Polskie nazwiska powstawały w XV-XVI wieku. Na początku zyskiwali je jedynie przedstawiciele szlachty, a w kolejnych wiekach także mieszczaństwa i chłopstwa.

Nazwiska mogły pochodzić od nazw miejscowości, profesji, imion czy jakichś cech charakterystycznych. Warto zainteresować się pochodzeniem swojego nazwiska, bo czasami wraz z rozwojem języka przestało być ono dla nas czytelne. Sama wiedziona ciekawością zajrzałam do słownika i okazało się, że nazwisko "Konczal" pochodzi od... imienia Konrad!

Warto zwrócić uwagę także na nietypowe nazwiska, składające się z dwóch części i oddzielone słowem: "vel". Jednym z popularniejszych nazwisk tego typu jest: Olejarz vel Olejarczuk. Czy wiecie, że w momencie, gdy kształtowały się nazwiska, osoby noszące to nazwisko i ich otoczenie nie mogło się zdecydować, którą z opcji uznać za właściwą, dlatego powstało właśnie takie nietypowe nazwisko.

Ciekawie wyglądała też sprawa nazwisk żydowskich. W momencie, gdy wprowadzono oficjalny obowiązek stosowania nazwisk, Żydzi zamieszkujący tereny polskie musieli udać się do urzędów. Tam, skazani na dobrą lub złą wolę urzędników, otrzymywali różne nazwiska. Osoba mająca dobre układy mogła na przykład otrzymać nazwisko "Goldstein", ci którym się nie poszczęściło, zostawali "Fisherami".