Dr Rajmund Siennicki spocznie na Junikowie. Dla tego znakomitego lekarza wszyscy byli równi

Na Cmentarzu Junikowskim pożegnamy w piątek doktora płk. w stanie spoczynku Rajmunda Siennickiego, znakomitego lekarza, długoletniego dyrektora Szpitala MSWiA w Poznaniu, a także długoletniego członka Rady Nadzorczej Szpitala w Puszczykowie. Zmarł on w piątek, 31 lipca. Miał 84 lata.

Rajmund Siennicki urodził się 23 stycznia 1936 roku w Połośnicy. W roku 1953 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej w Poznaniu. Dyplom lekarza uzyskał w roku 1961. Wkrótce też obronił doktorat z zakresu anestezjologii. W 1973 roku powołano go na stanowisko dyrektora Szpitala MSWiA w Poznaniu. Kierując nim intensywnie zabiegał o rozwój tej placówki. Był inicjatorem rozbudowy dzisiejszej siedziby szpitala przy ulicy Dojazd 34. Miał olbrzymi wkład w organizację systemu leczenia Służby Zdrowia MSWiA.

Funkcję dyrektora Szpitala MSWiA pełnił do 14 lutego 2000 roku. Następnie objął stanowisko dyrektora Wielkopolskiej Regionalnej Kasy Chorych. Ci, którzy go znali, zapamiętali go jako doskonałego organizatora, prawego człowieka i serdecznego przyjaciela. Dr Rajmund Siennicki był człowiekiem nietuzinkowym. Zawsze był pełen empatii i optymizmu. Był oddany pacjentom i wrażliwy na krzywdę ludzką. Jego charyzma sprawiała, że potrafił jednoczyć pokolenia i łagodzić różnice poglądów.

Był dla mnie wzorem i mistrzem

Były długoletni dyrektor Kliniki Świętej Rodziny w Poznaniu i były dyrektor medyczny Szpitala w Puszczykowie, dr Marek Daniel tak wspomina dr. Rajmunda Siennickiego:

Rajmund Siennicki startował w małej Chodzieży. Wybrał specjalizację z anestezjologii, którą rzadko kto wtedy wybierał ze względu na wyjątkową trudność z jednej strony służenia pacjentowi, a z drugiej innym lekarzom. Ukochał organizację i wiedzę medyczną. Dzięki temu został dyrektorem Szpitala MSWiA i tak zespolił zespół, że był jedną rodziną. Dla mnie osobiście był wzorem i mistrzem. Wzorem jeśli chodzi o organizację, a mistrzem dlatego, że umiał patrzeć całościowo jeśli chodzi o opiekę medyczną.

U niego nie było jednego specjalisty, który jest największy, ale każdy pracownik był ważny. Od portiera do profesora. I relacje pomiędzy portierem, pielęgniarkami, ratownikami medycznymi i lekarzami były takie, jak powinny być. Wszyscy wiedzieli, co pacjentowi dolega i wszyscy zajmowali się pacjentem. A pacjent nie był numerem, ale osobą - panem Kowalskim albo panem Nowakiem. Współpraca pomiędzy oddziałami była idealna. A poza tym, umiał jednoczyć ludzi wszystkich wyznań, kolorów skóry i przekonań. Jeśli ktoś potrzebował pomocy, nie był odesłany z tego względu, że miał inne przekonanie.

Jego imieniny były uroczystością dla całej Wielkopolski. Przychodzili wszyscy od prawa do lewa. On pokazał, że zawód lekarza jest interdyscyplinarny - każdy człowiek potrzebuje pomocy i my jesteśmy zobowiązani mu służyć. Gdy w 2000 roku Rajmund Siennicki został pierwszym dyrektorem Kas Chorych w Poznaniu, to kierowana przez niego kasa była najlepiej zorganizowaną w Polsce.

Dzięki temu, że umiał zrozumieć to, co przyszło nowe, wielu ludzi zawdzięcza mu wykształcenie i stanowiska. Gdy prowadziłem Klinikę Świętej Rodziny, czasami niektóre sprawy widziałem inaczej. On zawsze widział Służbę Zdrowia jako społeczną tak, aby każdy miał do niej dostęp. Rajmund Siennicki był także członkiem Rady Nadzorczej Szpitala w Puszczykowie i nie ukrywajmy, że wtedy ten szpital stał się najlepszym szpitalem w regionie w sensie specjalizacji, organizacji pracy, przyjmowania pacjentów i nowych wzorców.