Dziewice konsekrowane w Polsce: W Poznaniu żyje ich siedem

Obrzęd konsekracji dziewic należy do najcenniejszych skarbów liturgii rzymskiej. Dziewice składają zobowiązanie do życia w czystości, aby bardziej kochać Chrystusa i lepiej służyć bliźnim.

Do konsekracji dopuszczone są kobiety, które ukończyły 25 lat, nigdy nie zawierały małżeństwa ani "nie żyły publicznie, czyli jawnie w stanie przeciwnym czystości".

W praktyce oznacza to publiczne zobowiązanie się do zachowania dziewictwa przez całe życie, dokonane wobec biskupa. Dziewice konsekrowane muszą przez swój wiek, roztropność i obyczaje dawać "rękojmię, że wytrwają w życiu czystym oraz poświęconym służbie Kościołowi i bliźnim".

Kobiety wstępujące do stanu dziewic stają się osobami konsekrowanymi, podobnie jak zakonnice czy księża. Jednak nie mieszkają w domu zakonnym tylko prowadzą normalne, świeckie życie (dziewicom przysługuje prawo zrzeszania). Mogą chodzić do pracy, spotykać się z przyjaciółmi. Jednak nigdy nie będą mieć męża ani rodziny.

Do ich głównych obowiązków - oprócz zachowania czystości - należy m.in. codzienne odmawianie liturgii godzin, zwłaszcza jutrzni i nieszporów.
Przy Konferencji Episkopatu Polski w 2006 roku powołana została Podkomisja ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego, która sprawuje jeszcze pieczę nad wdowami konsekrowanymi oraz pustelnicami i pustelnikami.

Według najnowszych danych (stan na styczeń 2016 r.) w całej Polsce żyją 223 dziewice konsekrowane. W diecezji poznańskiej jest ich 7, w gnieźnieńskiej - 2, w kaliskiej - 2. To znaczący wzrost w porównaniu z rokiem 2015. Wtedy w Polsce konsekrowanych było 198 dziewic.

Najwięcej żyje ich w Krakowie (26), Gdańsku (19) i Warszawie (16).

W Archidiecezji Poznańskiej stan dziewic konsekrowanych istnieje od 2003 roku. Spotkania odbywają się w drugą niedzielę miesiąca o g. 17.00 w salce kościoła pw. Chrystusa Dobrego Pasterza przy Nowinie.

Jedną z najbardziej znanych dziewic jest Katarzyna ze Sieny (1347-1380). Kościół katolicki uznaje ją za patronkę Europy.