Na samych próbach klarownego zdefiniowania muzyki Swans można wypisać wszystkie pióra, połamać sobie język, a przy okazji nabawić się nerwicy. Warto więc zawczasu je sobie odpuścić, tym bardziej, że zespół Michaela Giry kolejny raz – jak w przypadku kultowego albumu „Soundtracks for the Blind” czy wydanego dwa lata temu „The Seer” - dostarczył nam ponad dwie godziny nowego materiału. I nie należy się łudzić, że to z jego strony zbytek uprzejmości, jak mógłby sugerować tytuł.
Już od pierwszych sekund „To Be Kind” słychać, że przyjemnie nie będzie i tym razem. Trzynasty album nowojorczyków, którzy na przestrzeni ponad 30 lat działalności kładli podwaliny pod lwią część dzisiejszej sceny alternatywnej, to po raz kolejny manifest rocka wizjonerskiego, choć w stu procentach atawistycznego. Nie tak jazgotliwego, jak dawniej, ale też zdecydowanie mniej przystępnego niż na poprzednich dwóch płytach razem wziętych.
„To Be Kind” przez cały czas swego trwania oscyluje między stanami depresyjnymi a ciągłym niezaspokojeniem. To bardzo fizyczna muzyka, która nawet gdy pozwala sobie na chwilę liryzmu, jak w tytułowym finale, to tylko po to, by z dziką przyjemnością go później zdeptać. A silny groove „Just a Little Boy”, plemienne repetycje w „She Loves Us” czy w końcu nieznośnie rosnące napięcie i gitarowe ściany w półgodzinnym „Bring the Sun/Toussaint L'Ouverture” to już wyraźny sygnał, że mimo sześćdziesiątki na karku Gira wciąż potrafi pisać rzeczy niebezpiecznie intensywne. I na dobrą sprawę, zdaje się dopiero rozkręcać.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
