EURO 2012 - Poznaj Tango 12 i historię piłek Euro [ZDJĘCIA] [FILM]

TANGO MUNDIAL

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej we Francji w 1984 roku należały do Michaela Platiniego. W całym turnieju zdobył dziewięć bramek i poprowadził trójkolorowych do mistrzowskiego tytułu. Strzelał z każdej pozycji i trafiał bezbłędnie. Tą zaczarowaną piłką Platiniego była Tango Mundial. Pod względem wyglądu i konstrukcji nie różniła się wiele od piłki z MŚ z 1982 roku. To, co ją różniło od tamtego modelu, to technologia uszczelnienia gumą szwów, która pozwoliła na zminimalizowanie ilości absorbowanej wody. Dzięki temu piłka w każdych warunkach atmosferycznych zachowywała się tak samo stabilnie.

TANGO EUROPA

W ciągu kolejnych czterech lat Marco van Basten wyrósł na nowego króla europejskiej piłki. ME' 88 w Niemczech były jego swoistą koronacją, i to nie tylko w przenośni. To właśnie jego fantastyczny hattrick w meczu z Anglikami otworzył pomarańczowym drogę do finału. Nie mógł oczywiście nie przyłożyć nogi do mistrzostwa: dobił reprezentację ZSRR przepięknym strzałem z woleja z bardzo ostrego kąta. Ta bramka przeszła do historii - w rankingu magazynu "World Soccer" na dwadzieścia najpiękniejszych bramek w historii futbolu została uznana za gol wszech czasów.

Zdobył go piłką Tango Europa. Piłkarski świat poznał ją dziesięć lat wcześniej na MŚ w Argentynie. Była pierwszą piłką ze skórzanych łat ze specyficznymi okręgami. Jej stylistyka była rozwijana w kolejnych latach - na wielkich turniejach obowiązywała do 2002 roku, a z pewnymi modyfikacjami spotykana jest w zasadzie do dzisiaj. Adidas Tango pojawiła się na kilku następnych imprezach: na Mistrzostwach Europy w 1980 roku (Tango Italia) i w 1984 roku (Tango Mundial) a także podczas Mistrzostw Świata w 1982 roku (Tango Espana). Tango Europa nie miała już nic wspólnego z poprzedniczkami. Piłka była całkowicie syntetyczna i miała poprawione parametry lotu.

ETRUSCO UNICO

Trudno dziś sobie wyobrazić, że Mistrzostwa Europy w 1992 roku w Szwecji mogły odbyć się bez Duńczyków. W końcu to oni je wygrali. Tym trudniej uwierzyć, że odpadli już w eliminacjach i wskoczyli na miejsce Jugosławii zdyskwalifikowanej przez UEFA po wybuchu krwawej wojny. Duńczycy nie dali sobie wydrzeć tego turnieju aż do końca. Obrońców tytułu pokonali w półfinale w rzutach karnych, a Niemcom wbili w finale dwie bramki wywołując kolejną sensację.

Szczęśliwą dla Duńczyków piłką była piłka adidas Etrusco Unico. Do gry weszła dwa lata wcześniej na Mundialu we Włoszech. Piłka była w całości syntetyczna i wielowarstwowa. Najniższą warstwę stanowiły tkaniny syntetyczne impregnowane lateksem, nadające piłce odporności na odkształcenia; z kolei warstwy zewnętrzne wykonano z wodoodpornych poliuretanów zapewniających dodatkowo niską ścieralność. Zdobienie piłki zostało zainspirowane stylistyką nawiązującą do sztuki Etrusków.

QUESTRA EUROPA

Tak jak cztery lata wcześniej niespodzianką turnieju byli Duńczycy, a faworytami jak zwykle Niemcy, tak największą sensację na ME w Anglii sprawili nasi południowi sąsiedzi. Fantastyczne trio: Karel Poborski, Patrik Berger i Pavel Nedved poprowadziło Czechów aż do finału. Nie udało im się jednak powtórzyć sukcesu Duńczyków. Niemcy nie zamierzali przegrać swojego piątego już finału. Zwycięstwo zapewniła im jednak dopiero złota bramka zdobyta przez Olivera Bierhoffa.

Tą pierwszą w historii ME złotą bramkę niemiecki napastnik zdobył piłką adidas Questra. Była oficjalną piłką MŚ w USA. Jej nazwa i zdobienie nawiązywały zresztą do idei "gwieździstego sztandaru" obecnego w hymnie i fladze USA. Wyprodukowano ją w bardzo zaawansowanej technologii: posiadała aż 5 warstw z różnych tworzyw. Na mistrzostwach w Anglii pojawiła się w wersji Questra Europa. Technicznie pozostała bez zmian, jednak w jej stylistyce wprowadzono małą rewolucję: pierwszy raz w lakiernictwie piłki zastosowano kolorowe wzory zamiast klasycznych czarno-białych. Kolorystyka nawiązywała do narodowych barw angielskich, a mleczną drogę z poprzedniej Questry zastąpiły Trzy Lwy.

TERRESTRA SILVERSTREAM

Tak jak na mistrzostwach we Francji królował Platini, tak na boiskach Belgii i Holandii w 2000 roku błyszczała gwiazda Zizou. Mistrz Świata z Francji z 1998 roku znów pokazał światu piłkę godną mistrzów. Jedenastka trójkolorowych miała zresztą więcej asów w rękawie, a właściwie to na murawie, jak świetnie spisujący się Thierry Henry i David Trezeguet. I chociaż każdy finał ma swoją dramaturgię, pojedynek Francuzów z Włochami był prawdziwym horrorem. O wszystkim miała zdecydować dogrywka i złota bramka. Zdobył ją fantastycznym strzałem z woleja Dawid Trezeguet zapewniając tym samym Francuzom kolejną koronę.

Piłką, która w 103 minucie wylądowała w bramce Toldo, była Terrestra Silverstream. Design i nazwa były dedykowane rzekom przepływającym przez Belgię i Holandię - "srebrnym strumieniom". Technicznie była ulepszoną wersją Tricolore - oficjalnej piłki MŚ z Francji, którą od poprzedniczek wyróżniała zewnętrzna warstwa złożona z mocnych, wypełnionych gazem, indywidualnie zamykanych i niezwykle odpornych mikro baloników. Dzięki temu piłka była bardziej wytrzymała, zwrotna i łatwiej dawała się kontrolować. Terrestra Silverstream różniła się od niej zwiększoną wytrzymałością. Nieprzypadkowo była pierwszą piłką testowaną w kosmosie.

ROTEIRO

Mistrzostwa w Portugalii zatrzęsły europejską piłką i wywróciły ją do góry nogami. Obrońcy tytułu z Zidane'em, Anglia z Beckhamem odpadły z wielkim hukiem już w ćwierćfinale. Z równie wielkim na tron europejskiej piłki wskoczyli Grecy, którzy w finale pokonali gospodarzy. Oni, skazani na pożarcie przez wielkich outsiderzy, sprawili większą sensację niż Duńczycy osiem lat wcześniej. Był to po części sukces ...niemieckiej piłki, gdyż trenerem niebiesko-białych był niemiecki szkoleniowiec, Otto Rehhagel.

A razem z Grekami królowała na boisku piłka Roteiro. Nazwa nawiązywała do kronik słynnego portugalskiego podróżnika Vasco da Gamy a wzornictwo do siatki kartograficznej mapy świata. Technicznie, przy tworzeniu Roteiro, nastąpiła kolejna rewolucja: pierwszy raz piłka nie była zszywana, lecz zgrzewana w wysokich temperaturach.

EUROPASS

W 2008 roku po 44 chudych w mistrzowskie tytuły latach reprezentacja Hiszpanii wywalczyła w końcu upragnione trofeum. Z rozpędu dwa lata później zdobyła też Mistrzostwo Świata. Najpierw jednak hiszpański cud zdarzył się na boiskach Austrii i Szwajcarii, a jego głównymi sprawcami byli Xavi Hernandez, Andres Inesta, David Villa, Carles Puyol i Iker Casillas. Hiszpanie zagrali jak zwykle piękną, ale tym razem również skuteczną piłkę, co było przede wszystkim zasługą jej szkoleniowca, Luisa Aragonésa. Bramkę na wagę mistrzowskiego tytułu w finale z Niemcami zdobył Fernando Torres.

Piłką, która przełamała hiszpańskiego pecha, była piłka EuroPass. Podobnie jak jej poprzedniczka - Teamgeist z MŚ w Berlinie, składała się z 14 zgrzanych w wysokiej temperaturze paneli, czyli popularnych łat. Liczba łat nie jest bez znaczenia: wcześniejsze modele miały ich 32. Zmniejszając ich liczbę zmniejszono tym samym liczbę punktów styczności trzech paneli (z 60 do 24) i skrócono łączących je linii, co zapewniło maksymalną kulistość. Nieprzypadkowo ten model reklamowany jest jako najbardziej okrągła piłka na świecie. Wyższość EuroPass nad jej poprzedniczką polegała na tym, że jej powierzchnię pokryto chropowatą powierzchnią tzw. "gęsią skórką". To sprawiło, że łatwiej było kontrolować piłkę butem i nadawać jej rotację, a jednocześnie pewniej bronić strzały.

TANGO 2012

Kto w tym roku sięgnie po tytuł Mistrzów Europy? Na drodze do niego z pewnością będzie stała piłka Tango 2012 - czwarta w historii piłka wzorowana na kultowym projekcie. Tango pojawiły się na trzech turniejach Euro - w 1980 roku Tango River Plate, w 1984 r. Tango Mundial i w 1988 r. Tango Europa. Z wyjątkiem klasycznego wyglądu nic ją nie łączy z poprzedniczkami. Była najdokładniej przetestowaną piłką adidasa. Prace nad nią trwały ponad dwa lata. Jej wygląd stanowi nowoczesną interpretację kultowego wzoru Tango. Zawiera kolorowy kontur inspirowany flagami Polski i Ukrainy. W kształt Tango 12 wpisane są trzy specjalne grafiki, nawiązujące do tradycyjnej w obu krajach dekoracyjnej sztuki wycinania papieru. Stanowią one również odwołanie do kluczowych wartości piłki nożnej - jedności, rywalizacji i pasji.

Dopełnienie projektu adidas Tango 12 stanowi szereg trójkątnych paneli, które dzięki termicznemu sposobowi łączenia, zapewniają pewny i stabilny tor lotu piłki. Każdy panel pokryty został wypukłą, ziarnistą fakturą, ułatwiającą kontakt i kontrolę buta nad futbolówką. Pod warstwą zewnętrzną znajduje się tkana powłoka oraz nowy rodzaj pęcherza, wpływający na zwiększenie retencji powietrza i redukcję absorpcji wody. Na testach wypadła powyżej standardów standardy i norm FIFA Approved dla Oficjalnej Piłki Meczowej. Prawdziwym jednak sprawdzianem będą mistrzostwa. Warto na koniec wspomnieć, że Tango 2012 jest już jedenastą oficjalną piłką adidasa na mistrzostwach Europy.