Gen. Jan Podhorski, żołnierz AK - NSZ, kończy 101 lat. Redakcja "Głosu Wielkopolskiego" składa najserdeczniejsze życzenia

Gen. Jan Henryk Podhorski, ps. Zygzak, Marciniak, urodził się w Budzyniu. Gdy miał 6 lat, rodzina przeprowadziła się do Rakoniewic. Jego ojciec – Maksymilian walczył w powstaniu wielkopolskim i został odznaczony Krzyżem Walecznych.

Zygzak to żywa lekcja historii. Jako nastolatek działał w drużynie harcerskiej. Do momentu wybuchu wojny, zdobył ponad 30 sprawności i funkcję przybocznego w 30 osobowej drużynie. W sierpniu 1939 roku, zgłosił się jako ochotnik do batalionu Obrony Narodowej „Opalenica” i walczył w jego szeregach podczas kampanii obronnej. Uczestniczył w walkach pod Sompolnem oraz w akcji internowania Niemców w Rakoniewicach. Później dostał się do niewoli. Był brutalnie przesłuchiwany. Uciekł i wrócił do rodzinnych Rakoniewic, gdzie wkrótce aresztowało go gestapo. Ponownie udało mu się uciec. W 1942 roku, przedostał się do Generalnego Gubernatorstwa i tam złożył przysięgę w Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy. Po scaleniu organizacji, został żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych. Brał udział w powstaniu warszawskim w pułku NSZ im. Władysława Sikorskiego. Dowodził jedną z grup szturmowych. Po zakończeniu powstania, jako podporucznik, trafił do Stalagu IV B. Obóz wyzwoliły wojska radzieckie w 1945 roku.

Po wojnie przeniósł się do Poznania, gdzie rozpoczął studia medyczne. Ostatecznie jednak ukończył leśnictwo. Był przeciwnikiem sowietyzacji Polski. Zainicjował w 1946 roku strajk studentów w Poznaniu. Protestujący żądali uwolnienia aresztowanych 3.maja osób w Krakowie. W efekcie, Jan Podhorski trafił do aresztu. Tym razem również udało mu się zbiec, jednak odnaleziono go i skazano na 7 lat więzienia. Po uwzględnieniu amnestii, w Zakładzie Karnym we Wronkach spędził 3 lata. W okresie PRL był nieustannie inwigilowany. Swojej działalności w NSZ nie ujawnił aż do końca lat ’80. W 2016 roku otrzymał awans na stopień generała brygady w stanie spoczynku. To ostatni znany żołnierz, służący w oddziałach Obrony Narodowej z 1939 roku. Za swoje bohaterskie czyny, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem „Pro Memoria” i Krzyżem Walecznych.