Historia sera. Od pradziejów po dzisiejsze czasy [ZDJĘCIA]

We Włoszech i Francji już 2000 lat przed nasza erą wyrabiano ser. Pierwszym dokumentem szczegółowo przedstawiającym kolejne fazy produkcji sera jest płaskorzeźba sumeryjska nazwana ozdobą mleczarni (około 3000 przed naszą erą). W Babilonii ser był znany, ale należał do artykułów luksusowych.

Jakie sery jeść? Wszystkie, jakie są na desce serowej

Sery świeże

są to po prostu młode sery powstałe w wyniku fermentacji mlekowej. Robi się je z mleka krowiego, owczego lub koziego.

Sery miękkie ze skórką pleśniową:

to typowo francuskie specjały. Odznaczają się elastycznym kremowym miąższem o jednolitej barwie.

Sery miękkie z "mytą" skórką:

należą do tej samej rodziny, co sery ze skórką pleśniową. Są jak tamte przeważnie miękkie lub półmiękkie. W czasie procesu dojrzewania są przemywane solanką, a pod koniec dojrzewania solanką z piwem lub winem, co ma istotny wpływ na smak tych serów i wygląd skórki. Staje się ona błyszcząca i przybiera kolor od żółtego do pomarańczowego.

Polecamy: Przepisy i porady kulinarne na GłosWielkopolski.pl

Sery pleśniowe niebieskie:

zawdzięczają swoją nazwę delikatnym zielonkawo-niebieskim żyłkom pleśni, przerastającym białokremową masę. Z wyjątkiem słynnego francuskiego sera roquefort, wytwarzanego z mleka owczego, sery te produkowane są z mleka krowiego.

Mają charakterystyczny grzybowy, pikantny smak i bardzo szerokie zastosowanie. Można je bowiem dodawać do sałatek, farszów, sosów, zapiekanek, past serowych albo też po prostu jeść z pieczywem. Miano trzech wielkich światowych serów niebieskich zyskały: roquefort, gorgonzola i stilton.

Sery półtwarde:

są odciskane w specjalnych formach, dzięki czemu uzyskują elastyczną, ale zbitą konsystencję. Dojrzewają od miesiąca do roku w pomieszczeniach o określonej temperaturze i wilgotności.

Dodaje się je do sałatek, gorących dań smażonych i zapiekanych oraz do raclette. Do najbardziej znanych serów z tej rodziny należą: cantal, cheddar, edam, gouda, mimolette.

Sery twarde:

stanowią arystokrację wśród serów. Dzięki dokładnemu odciśnięciu serwatki i długiemu procesowi dojrzewania w ściśle określonych warunkach mają bardzo zwartą konsystencję, twardą żółtą skórką i wykwintny smak.

Polecamy: Przepisy i porady kulinarne na GłosWielkopolski.pl

Sery kozie:

są wytwarzane z samego mleka koziego lub wymieszanego z krowim. Mają charakterystyczny smak, którego intensywność wzrasta podczas procesu dojrzewania.

Są produkowane we wszystkich odmianach - od serów świeżych po twarde. Podaje się je z pieczywem oraz używa do pizzy, zapiekanek i tostów.

Z francuskich serów kozich znane są: banon, chabichou, montrachet, saint-christophe, z angielskich: castle ashby, mendip goat, ribblesdale, tymsboro.

Sery topione:

uzyskuje się je przez przetopienie jednego lub kilku rodzajów sera twardego z dodatkiem masła i mleka lub śmietany.

Często doprawia się je i aromatyzuje różnymi dodatkami, a podaje głównie z pieczywem, ale można też dodawać je do gotowanych potraw, na przykład zup i sosów.