Huczne powitanie Tadeusza Michalika w Koziegłowach. Zapaśnik Sobieskiego Poznań obejrzał swoją walkę i... rozpłakał się

- Na Okęciu były tłumy kibiców i dziennikarzy, ale tego to się raczej spodziewałem. Natomiast przyjazd do mieszkania to była kompletna niespodzianka. Cały blok był udekorowany flagami i balonami. Bliscy i sąsiedzi postarali się o huczne powitanie. Wszystkim pięknie podziękowałem, tym bardziej, że nie zasłużyłem aż na takie show - mówił słynący ze skromności 30-latek.

Zobacz też: Tadeusz Michalik poszedł w ślady siostry

W Warszawie Michalik miał okazję przez chwilę porozmawiać ze swoją siostrą, Moniką Michalik, która zdobyła brąz w zapasach pięć lat temu na igrzyskach w Rio de Janeiro. - Wymieniliśmy ze sobą parę zdań. Monika jest ekspertem w Eurosporcie i ma teraz swoje obowiązki. Z siostrą tak normalnie to porozmawiam sobie dopiero za kilka dni w rodzinnym Jasieńcu koło Trzciela - tłumaczył bohater zapaśniczej ekipy w Tokio.

W środowy wieczór nasz bohater, wspólnie z dziewczyną Pauliną, obejrzał jeszcze raz swoje walki w Tokio. - Wcześniej widziałem tylko jakieś fragmenty. Teraz dopiero na spokojnie mogłem zobaczyć to, czego dokonałem. Oglądałem bój o brąz i płakałem jak dziecko i wcale tego się nie wstydzę - zakończył Michalik.

Z jego medalu bardzo cieszą się oczywiście w Sobieskim. Klub z północnej części Poznania jest dla Michalika drugim domem. - Na taki medal czeka się całe życie. Dla Sobieskiego to była historyczna chwila, bo przecież Tadek był pierwszym naszym olimpijczykiem. W dodatku zdobył brąz, a przecież nie był typowany do medali w pierwszym szeregu Biało-Czerwonych na zapaśniczej macie. Dziennikarze w amerykańskiej agencji prasowej wskazywali, że może zdobyć krążek w Tokio, więc może oni powinni typować liczby w totolotku - śmiał się szczęśliwy i uradowany Antoni Obrycki, prezes Sobieskiego Poznań.

Chcesz skontaktować się z autorem informacji? [email protected]