Jak działają kontrakty CFD

Kontrakty CFD to stosunkowo nowa na polskim rynku opcja handlowania różnymi instrumentami finansowymi. Począwszy od walut, poprzez akcje, indeksy czy obligacje, po towary i surowce, CFD stwarzają szerokie możliwości dla inwestorów i to nie tylko tych zamożnych.

Czym dokładniej są CFD i jak działają?

Sama ich koncepcja jest dość prosta. Jeśli inwestor uważa, że rynek wzrośnie, może “kupić” pozycję, a jeśli spodziewa się, że rynek spadnie - może ją “sprzedać". Kupowanie nie oznacza jednak fizycznego posiadania instrumentów finansowych, lecz zajmowanie określonego stanowiska w kwestii, czy cena będzie wzrastać, czy też maleć. Różnica pomiędzy ceną sprzedaży i kupna nazywana jest spread’em.

Pełna nazwa transakcji CFD to Contracts for Difference, czyli kontrakty na różnice (w języku polskim dodajemy zwykle końcówkę: kursowe lub cenowe). Utworzono je na angielskiej giełdzie 25 lat temu. Mimo pewnych cech wspólnych z tradycyjnymi kontraktami terminowymi na akcje czy towary, CFD wymykają się klasycznym ramom z kilku powodów.

Są to kontrakty bez określonej z góry daty zamknięcia pozycji, są one prolongowane codziennie i rozliczane w czasie rzeczywistym. Dzięki temu są bardzo elastyczne i atrakcyjne. Są także zwolnione z opłaty skarbowej. Wśród wspomnianych towarów i surowców można znaleźć między innym wiele metali szlachetnych i półszlachetnych, także ropę, gaz, węgiel, różne zboża, kawę, a nawet sok pomarańczowy.

Kontrakty CFD działają na zasadzie wpłaty środków, wpłacancych przez inwestora w celu zabezpieczenia otwieranej transakcji. Aby otworzyc pozycję, inwestor nie musi wpłacać całej kwoty równej wartości kontraktu, lecz jej ułamek - tak zwany depozyt zabezpieczający, który może wynosić nawet tylko 1-2% wartości transakcji. Oczywiście, wysokość depozytu zależy od wartości transakcji i indywidualnych wymogów firm brokerskich. Inwestor jest zobowiązany do posiadania środków wystarczających na otworzenie pozycji oraz środków na koszty transakcyjne - spread czy prowizje. Zwykle nie są to wysokie kwoty, ale każdy inwestor musi liczyć się z tym, że jesli transakcja zacznie przebiegać niekorzystnie, być może będzie musiał zasilić swoje konto nowymi środkami. Prowizje często są całkiem niskie, począwszy od 0,10% od transakcji.

Spread (marża) to różnica pomiędzy kursem (ceną) kupna a kursem sprzedaży danych instrumentów, podawana w punktach. Przykładowo, jeśli cena sprzedaży pary walutowej USD/JPY wynosiłaby 2,15162 natomiast cena kupna 2,15170, oznacza to że rynek musiałby przesunąć się o 0,8 punkta w górę, aby trader mógł zacząć osiągać zyski z tej pozycji. Jesli natomiast inwestor otworzył pozycję na spadek (sprzedał instrument finansowy), to rynek musiałby spać w dół o 0,8 punkta, aby pozycja zaczęła zarabiać. Jednym z dostępnych w Polsce brokerów, oferujących bardzo atrakcyjne spready jest CMC Markets.

CFD nierozerwalnie jest związane z lewarowaniem. Możliwość lewarowania (dźwignia finansowa) jest opcją która daje szansę wejść na rynek tym traderom ,którzy nie mają zbyt zasobnego portfela. Lewarowanie stwarza zatem spore możliwości. Dla przykładu: wkład początkowy w otwarcie pozycji wyniósł 350 PLN, inwestor zdecydował się na lewar 1:50, jeśli transakcja przebiegnie pomyślnie, może zakończyć się zyskiem w wysokości 17500 PLN. Jednak lewarowanie to też spore ryzyko, gdyż nigdy do końca nie wiadomo, co się wydarzy na rynku, który jest oprzecież w ciągłym ruchu. Jeśli trader zdecyduje się na wysoką dźwignię - np. 1:50, 1:100 - musi liczyć się z tym że z jednej strony może zamknąć transakcję z niezłym zyskiem, ale z drugiej strony, jeśli rynek zwróci się przeciwko niemu, może ponieść spore straty, nierzadko znacznie przekraczające wysokość depozytu zabezpieczającego. Dlatego do stosowania dźwigni finansowej zaleca sie podejść rozważnie.

Intratne obracanie kontraktami CFD wymaga wiedzy i doświadczenia. Każdy inwestor, który nie zna tego rynku, powinien najpierw poćwiczyć na darmowym koncie demo. Takie konto zupełnie nieodpłatnie oferuje każdy dobry broker CFD.