Jak stracić męskość...

Zazwyczaj nie komentuję wypowiedzi ludzi, których w moim przekonaniu dotknęło nieszczęście. Spierać można się z poglądami, ale nie z zacietrzewionymi farmazonami. Nie komentuję po równo Stefana Niesiołowskiego i Krystyny Pawłowicz, że wspomnę tylko bardziej znanych polityków, którzy kontakt z rzeczywistością utracili już dawno. Ale dla wcześniej mi nieznanego senatora Jerzego Czerwińskiego zrobię wyjątek.

Pan senator zabrał głos w temacie unijnej dyrektywy w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców. Chodzi o to, aby ojcowie mogli więcej czasu spędzać z dziećmi. Mieliby więc mieć minimum cztery miesiące urlopu ojcowskiego. Dziś mężczyzna w Polsce ma prawo do dwóch tygodni. Nowych praw raczej nie będzie. Sejm i Senat, w większości głosami PiS, były przeciwne dyrektywie. Argumenty mogły mi się nie podobać, ale w większości były prawne i merytoryczne. Aż głos zabrał senator Czerwiński. Jego słowa wielokrotnie przekręcono, więc zacytuję je wprost: „To, że w Europie mężczyźni przestają być mężczyznami, wiąże się - niestety - także z tym, że kobiety przestają być kobietami. To się jakby zjeżdża. Efekt jest taki, że wchodzi islam z „prawdziwymi mężczyznami”. Chcecie państwo tutaj mieć taką równość? Bo ja nie. Ja chcę mieć w Polsce po prostu kobiety i mężczyzn. Bo tak urządziła to natura, a właściwie Bóg”.

Nie wiem, jakiż to ciąg myślowy wywiódł senatora od rodzicielstwa w odmęty islamu. Zupełnie nie wiem, czy Bóg miał coś przeciwko temu, żeby mężczyzna zajmował się swoim dzieckiem. Faktem jest, że znam kilku facetów, którzy ich udają i kilku prawdziwych twardzieli, którzy o wiele wyżej stawiają zaszczyt noszenia swojego potomka niż zaszczyt noszenia maczugi. Ale jeśli panu senatorowi męskość potrafi odebrać zmiana pieluchy z kupą, to zaprawdę nie wiem, co pozwoli mu ją odzyskać. Bo, panie senatorze, najstraszniejsza wiadomość jest taka, że gdyby nie, najwyraźniej niemęscy, rodzice, to by pan w zasranych pieluchach dzieciństwo spędził. I jak miał wyrosnąć mężczyzna?