Kalendarz szczepień obowiązkowych w 2020 roku. Jakie są szczepienia obowiązkowe w Polsce? Zmiany w programie szczepień ogłoszonym przez GIS

W Polsce obowiązuje ogłaszany na dany rok Program Szczepień Ochronnych, ustalony przez Głównego Inspektora Sanitarnego. Systematycznie pojawiają się w nim zmiany. Lista bezpłatnych szczepień obowiązkowych uwzględnia potrzeby epidemiologiczne, ale w powiązaniu z możliwościami finansowymi kraju. Stąd nowe szczepienia obowiązkowe w kalendarzu szczepień pojawiają się rzadko, za to są obecne na liście szczepień zalecanych, za które musimy zapłacić.

Szczepienia obowiązkowe wprowadza się już od pierwszych dni życia dziecka. Najwcześniej – wkrótce po narodzinach - wykonuje się szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i gruźlicy. Od drugiego miesiąca życia podaje się kolejne dawki szczepionki przeciwko wzw B, błonicy, tężcowi, krztuścowi, Haemophilus influenzae typu B, polio oraz inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae.**W drugim roku dochodzi szczepionka przeciwko śwince, odrze i różyczce.**

Zobacz kalendarz szczepień obowiązkowych na 2020 rok: niemowlęta, dzieci i młodzież

• 24 godz. po narodzinach: Gruźlica, wzw B
• 2 miesiąc życia (po ukończeniu 6 tygodnia życia): WZW B, DTP (Błonica, tężec, krztusiec), Hib, PCV
• 4 miesiąc życia (po ukończeniu 14 tygodnia życia; po 8 tygodniach od poprzedniego szczepienia): DTP, IPV, Hib, PCV
• 5-6 miesiąc życia (po 8 tygodniach od poprzedniego szczepienia): DTP, IPV, Hib
• 7 miesiąc życia: WZW B
• 13-15 miesiąc życia: MMR, PCV
• 16-18 miesiąc życia: DTP, IPV, Hib
• W 6 roku życia: DTaP, IPV, MMP
• W 10 roku życia: MMP
• W 14 roku życia: dTap (druga dawka szczepienia przypominającego DTP)
• W 19 roku życia: Dt (trzecia dawka szczepienia przypominającego)

Niektóre szczepienia obowiązkowo i bezpłatnie wykonuje są także u wybranych grup osób dorosłych i wybranych grup dzieci. Np. szczepienie przeciw ospie wietrznej[/b ]nie jest powszechne, jednak [b]obowiązkowe dla dzieci do lat 12 z grup ryzyka ciężkiego przebiegu choroby i przebywających w zamkniętych zakładach opiekuńczo-wychowawczych (m.in. w domach dziecka) oraz żłobkach.

W kalendarzu szczepień ochronnych są również szczepienia zalecane, za które trzeba zapłacić. Obecnie zaleca się szczepienia przeciw meningokokom, rotawirusom, czy też przeciw grypie, kleszczowemu zapaleniu mózgu, wzwA w wymienionych grupach narażonych na zakażenie. Niektóre szczepienia (np. przeciw durowi brzusznemu czy cholerze) wykonuje się u osób wyjeżdżających w rejony, gdzie dana, nie występująca u nas choroba, może zagrozić ich życiu i zdrowiu.

Większość szczepień podawana jest dziecku w pierwszych dwóch latach życia. Dla niektórych przeciwników szczepień to jeden z powodów do protestów. Tymczasem właśnie małe dziecko potrzebuje największej ochrony, bowiem nie ma jeszcze wykształconego systemu odpornościowego.

Nie da się ukryć, że dla maleńkiego człowieka kłucie igłą musi być szokiem. Dlatego wprowadza się szczepionki skojarzone – podczas jednego podania uodparniające przeciwko kilku chorobom. Obecnie mamy szczepionki 5 w 1 i 6 w 1. Nowoczesne szczepionki wysokoskojarzone na ogół nie są refundowane.

Szczepionka to biologiczny preparat odpornościowy, zawierający określony antygen lub antygeny, czyli fragmenty bakterii lub wirusów, które pobudzają odpowiedź immunologiczną i wytwarzanie przeciwciał. Układ odpornościowy potrafi odróżnić cząsteczki na powierzchni własnych komórek od antygenów czynników zagrażających organizmowi i wznieca reakcję obronną. Wprowadzenie antygenu ze szczepionki do organizmu uruchamia produkcję swoistych przeciwciał przeciw konkretnym patogenom. Szczepionka pobudza więc naturalną odporność, a dzięki pamięci immunologicznej zyskujemy odporność na zakażenie konkretnym drobnoustrojem chorobotwórczym. Przy kolejnym kontakcie układ immunologiczny błyskawicznie rozpozna zagrożenie i podejmie działanie. Ten mechanizm uczenia się organizmu obrony przed czynnikami chorobotwórczymi dostrzeżono już bardzo dawno, choć oczywiście nie rozumiano zasad jego działania.