Klony umierają na poznańskich ulicach. Nie ma dla nich ratunku

Brązowe, usychające liście zamiast zielonych - tak wyglądają klony na poznańskich ulicach. Ten przykry w środku lata widok można spotkać nawet w parkach. Co się dzieje z klonami?

– To nie dzieje się od wczoraj, ale już od kilku lat – mówi Tomasz Maliński z Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego. – Prawdopodobnie którejś z zim została przekroczona bezpieczna jeszcze dla ich korzeni granica zasolenia. I po tej zimie już nigdy nie wróciły do siebie. Nie dość, że już były osłabione, to teraz dodatkowo osłabiły je upały. Tym bardziej, że z powodu zabetonowania miasta w coraz większym stopniu są odcięte od wody.

Zabetonowane miasto, które odcina klony od wody, to nie tylko kolejna warstwa asfaltu na jezdni, ale przede wszystkim nieprzepuszczająca wody betonowa podbudowa kostki brukowej, która praktycznie zastąpiła już płytki chodnikowe.

Nawet w czasie deszczu drzewo nie ma się jak „napić” - deszczówka spływająca z chodnika zamiast do korzeni spływa prosto do studzienek kanalizacyjnych. Z kolei kawałek wolnej niezabetonowanej przestrzeni wokół drzewa - najczęściej nie większy niż pół na pół metra, to też za mało, by zgromadzić pod nim wystarczającą ilość wody.

Czy usychające poznańskie klony można uratować?
– Mówię to z żalem, bo to naprawdę przykry widok, ale nie ma takiej szansy – mówi Ewald Borowski z Zarządu Zieleni Miejskiej. – Podlewanie nie wchodzi w grę, jeżeli ma się świadomość, że tylko jedno drzewo potrzebowałoby kilkuset litrów wody. Na pewno odżyją przy większych deszczach. Na jak długo, to okaże się na wiosnę.

Trudno jednak o optymizm: wśród 300 suchych drzew, które zieleń miejska przeznaczyła ostatnio do wycięcia, najwięcej było właśnie klonów. Usychają i znikają nie tylko z ulic Poznania. Te same obrazki można zobaczyć m.in. w Warszawie.