Nagroda Ery Jazzu otworzyła mi wiele drzwi, rozwijam się szybciej - rozmowa z Dawidem Kostką

7 listopada podczas Era Jazzu Aquanet Jazz Gala wystąpi Pan w Poznaniu z amerykańską wokalistką Lizz Wright i swoim zespołem Global Schwung Quintet. Ale jest jeszcze Dawid Kostka Quartet. W ilu zespolach Pan gra?
Moimi głównymi zespołami aktualnie są Global Schwung Quintet oraz Dawid Kostka Quartet, z którym miałem przyjemność zagrać podczas poprzedniej edycji Ery Jazzu. Oprócz tego realizuję się w swoim trio i sporadycznie, jak to bywa w muzyce jazzowej, grywam również z innymi muzykami.

Podczas kwietniowej edycji Ery Jazzu nagraliście z saksofonistą amerykańskim Chico Freemanem materiał, który teraz ukazuje się na płycie. Co wam dał występ z Chico Freemanem, poza tym, że będzie płyta? Nauczyliście się czegoś. A może przekazał wam jakieś cenne uwagi?
Jeszcze przed przyjazdem do Polski Chico Freeman dał nam materiały dotyczące kompozycji, które chciałby z nami zagrać. Potem podczas próby w Poznaniu przed koncertem miał wiele niezwykle cennych uwag dotyczących sposobu grania. Przekazał nam uwagi dotyczące rzeczy, na które myśmy nie zwracali uwagi. On natomiast tak. Choćby na sposób realizacji groove’ów. Sam występ z taką legendą saksofonu to było coś niezwykłego. Cała rodzina Freemanów jest bardzo popularna w światku jazzowym. Chico to też bardzo znana postać. Ma ogromne doświadczenie i włożył ogrom pracy w to, aby wcześniej przygotować materiał, który zagraliśmy. Z naszej strony też była pełna mobilizacja. Skoczyła nam adrenalina.

Czy łatwo było zdecydować co z waszego czterogodzinnego poznańskiego koncertu znajdzie się na płycie?
Na płycie pojawiają się materiały z dwóch koncertów. Jest tam jedna kompozycja z mojego recitalu. Reszta to wyłącznie muzyka z koncertu jaki daliśmy z Chico Freemanem. Myślę, że dokonaliśmy dobrych wyborów. Staraliśmy się urozmaicić mateiał. Dlatego pojawił się jeden utwór wolniejszy, ale głównie stawialiśmy na utwory bardziej energiczne. Znalazł się też jeden standard, a więc wykonaliśmy ukłon w stronę jazzowej tradycji . Jak wspmniałem jest też jeden utwór z mojego koncertu, a reszta to kompozycje Chico Freemana.

Jest Pan laureatem nagrody Ery Jazzu. Czym jest ona dla Pana?
To gigantyczne wyróżnienie , które otworzyło mi wiele dróg. Zrobiło się przy tym trochę szumu w mediach. Otworzyło mi to też możliwość nagrania płyty czy zagrania koncertu dla kilkuset osób w bardzo fajnej sali koncertowej CK Zamek. Dzięki temu mogę powiedzieć, że moja kariera rozwija się szybciej i dotarłem do szerszego grona odbiorców. Mam większe możliwości występów i na lepszych warunkach. W przygotowanie matriału z Chico Freemanem włożyliśmy sporo pracy i energii, ale rozwinęło nas to. I specjalnie pod kątem tego koncertu powstał przecież Dawid Kostka Quartet. Istnieje on nadal, ale mogę powiedzieć, że gdyby nie Era Jazzu to by w ogóle nie powstał.

Pan jest gitarzystą, a Pana brat gitarzytą basowym. Rywalizujecie pomiędzy sobą?
W liceum rywalizowaliśmy. Teraz myślę, że wszystko dzieje sie na zasadzie absolutnie szczerej współpracy. Ja mogę polecić brata, a on mnie. Damian też jako jedyna osoba poza mną w Global Schwung Quintet jest kompozytorem i angażuje się we wspólne projekty więc jest to raczej kooperacja niż rywalizacja.

Dlaczego wybrał Pan gitarę jako swój instrument?
Tak jak to bywa w przypadku wielu muzyków w wieku 12, 13 lat słuchałem nagrań , których słuchał tato. Pojawiały się tam nagrania jazzowe, ale i muszę przyznać, że w pierwszych latach mojej gry na gitarze byłem zafascynowany muzyką rockową.

Grał Pan rocka?
Zdecydowanie. Inspirowały mnie zespoły Deep Purple czy Led Zeppelin, których słuchał mój tato. To trwało kilka lat. Jazz zacząłem chłonąć na dobre kiedy poszedłem do liceum przy ulicy Solnej. Tam miałem po raz pierwszy styczność z muzyką jazzową i z profesorami takimi jak Zbigniew Wrombel czy Krzysztof Przybyłowicz.
I tam zaczęła się moja przygoda z jazzem. Byłem zafascynowany gitarzystami i chciałem to robić. Gitara stała się pasją pochłaniającą każdą wolną chwilę.

Kto z gitarzystów stanowi dla Pana wzorzec?
Jeśli chodzi o gitarzystów jazzowych to wielką inspiracją dla mnie, tym dzięki któremu pokochałem muzykę jazzową był Pat Metheny. I chociaż od tamtego czasu minęło sporo czasu pewne jego wpływy w mojej muzyce są. Choć dziś słucham też innych wykonawców. To zarazem gitarzysta, który w tak liryczny, piękny sposób potrafi frazować, że wielu, niekoniecznie fanów jazzu potrafi zafascynować swoją muzyką .To także tytan pracy, co na mnie robi gigantyczne wrażenie. Ilość projektów, ilość płyt, które zrealizował na porzestrzeni 40 lat jest imponująca. Nie wiem czy jest drugi taki gitarzysta. To genialny artysta, który grał zarówno z wielkimi orkiestrami jak i solo. Wielką inspirację stanowi dla mnie też John Scoffield, a z bardziej tradycyjnych gitarzystów zawsze ogromne wrażenie na mnie robił Wes Montgomery.
A jeśli chodzi o nurt współczesny to m.in. Kurt Rosenwinkel. Z polskich gitarzystów ceniłem Jarka Śmietanę, ale cenię także Marka Napiórkowskiego.

A spośród gitarzystów klasycznych lub flamenco?
Miałem okres fascynacji Paco de Lucią aczkolwiek muszę przyznać, że nie miałem zbyt wiele wspólnego z muzyką klasyczną bo tak naprawdę w szkole muzycznej gitary klasycznej uczyłem się rok. A potem wszystko poszlo w kierunku muzyki rozrywkowej i jazzowej.
Rozmawiał
MAREK ZARADNIAK

Jazz zacząłem chłonąć na dobre kiedy poszedłem do liceum przy ulicy Solnej