Niepełnosprawność nie musi być barierą nie do przejścia. Osoby z niepełnosprawnością mogą znaleźć zatrudnienie na rynku pracy

Pan Rafał musi zdążyć przed siódmą. Nie jest to trudne, bo do pracy ma niedaleko. Niedługo miną trzy miesiące, odkąd mężczyzna pracuje jako pomoc kuchenna. Każdego dnia przygotowuje termosy i naczynia. Napełnione jedzeniem ważą swoje. Jest co dźwigać.

- Szykujemy śniadania, obiady i kolacje. Trafiają one do szpitali i DPS-ów. Na początku dostałem 10 dni okresu próbnego. Chcieli zobaczyć, jak będę funkcjonować. Teraz mam umowę o pracę. Z miesiąca na miesiąc jest coraz lepiej. Czuję się doceniony. Pokonałem barierę, którą jest moja niepełnosprawność

– mówi pan Rafał.

Mężczyzna choruje od 16 roku życia, choć na ostateczną diagnozę lekarzy musiał poczekać nieco dłużej. Pan Rafał zmaga się z chorobą psychiczną i uszkodzonym układem nerwowym. Od 12 lat każdego dnia przyjmuje leki. Dzięki nim funkcjonuje bez zarzutu. Do niedawna biegał w klubie sportowym, zrzeszającym osoby z niepełnosprawnością. Jest beneficjentem Fundacji Aktywizacji w Poznaniu.

- Miałem wypadek. W tył głowy uderzyła mnie metalowa rura. Mam do dzisiaj guza. Początkowo nie mogłem pracować. Pojawiły się problemy ze znalezieniem pracy. Byłem początkujący na rynku, później było już łatwiej. Pracowałem już w KFC, rozdawałem ulotki i sprzątałem. Proste zawody, ale zawsze coś

– opowiada pan Rafał.

Niepełnosprawność jest trudnym tematem dla pana Rafała.

- Na początku mój stan zdrowia wpływał na pracę. Miałem ataki, które kiedyś pojawiały się co trzy, cztery dni. Dzisiaj są rzadsze, zwykle raz na sześć miesięcy. Znalazłem dobrego lekarza, który ustawił mi leki. Fundacja pomogła uwierzyć w siebie, jeszcze bardziej. Mam pracę, która mnie cieszy. Jestem szczęśliwy, że daję sobie radę w pracy, mogę odkładać na przyszłość i dalej układać sobie życie

– przyznaje mężczyzna.

Zdaniem ekspertów pracujących w Fundacji Aktywizacji, niepełnosprawność może być barierą, choć nie musi.

- Często pracodawcy nie mają budynków przystosowanych do osób na wózkach. Problem dostrzegam też w środowisku wiejskim, gdzie osoby z niepełnosprawnością nie do końca zdają sobie sprawę ze swoich praw, choćby do podjęcia pracy

– mówi Dorota Retkiewicz, trenerka pracy i specjalistka ds. rynku pracy w Fundacji Aktywizacji.

Kolejną przeszkodą mogą być obawy i stereotypy.

- Mowa o barierze mentalnej, która tkwi w ludziach, również nieznających niepełnosprawności. Warto też wspomnieć o przeszkodzie finansowej. Zadaniem pracodawcy jest przystosowanie środowiska pracy pod kątem osoby z orzeczeniem. Trzeba zainwestować w specjalistyczny sprzęt np. w przypadku osób niedowidzących czy niewidomych. Urząd Pracy może dofinansować tego typu inwestycje

– tłumaczy Agnieszka Sukiennik, psycholożka.

Ze wsparcia fundacji korzystają też osoby, które posiadają orzeczenie o niezdolności do podjęcia pracy.

- Często ten napis zamyka głowę. Mamy beneficjentów, którzy mają takie orzeczenie, a normalnie pracują. Sama mam niepełnosprawność i mogę powiedzieć, że pomaga mi ona w moim zawodzie. Beneficjenci widzą, że można. Wszystko jest kwestią spojrzenia i pracy nad sobą

– dodaje Agnieszka Sukiennik.

Fundacja Aktywizacja istnieje od 1990 r. Pomaga osobom z niepełnosprawnościami w podnoszeniu kwalifikacji i kompetencji oraz znalezieniu pracy. Współpracuje też z pracodawcami, oferując im doradztwo w obszarze zatrudniania osób z orzeczeniami, szkolenia czy pośrednictwo pracy. Działania fundacji prowadzone są w siedmiu oddziałach i sześciu filiach. Jeden z oddziałów znajduje się w Poznaniu. Poznański oddział zapewnia aktywizację zawodową oraz społeczną osobom z Wielkopolski i Lubuskiego.

- W dużej mierze osoby z niepełnosprawnością nie wiedzą, gdzie szukać pomocy. Przychodzą do nas i nagle się okazuje, że wiele potrafią. Otwierają kolejne drzwi. To takie okno na świat do dobrego funkcjonowania. Podejmują pracę, otrzymują wypłatę, są wśród ludzi i zaczynają korzystać z życia

– mówi Dorota Retkiewicz.

Do fundacji mogą się zgłaszać nie tylko osoby z niepełnosprawnością. Pomoc oferowana jest również dla osób bez orzeczenia.

- Pojawił się projekt realizowany ze środków unijnych, do którego mogą przystąpić osoby bez orzeczenia. Muszą jednak udokumentować, że przez ostatnie pół roku przebywały na zwolnieniu lekarskim lub podlegały wsparciu Urzędu Pracy

– wyjaśnia Agnieszka Sukiennik.

Jednym z założeń udzielanego wsparcia jest poprawa funkcjonowania społecznego beneficjentów.

- Pracujemy na zasobach, na docenieniu siebie. Pokazujemy beneficjentom, że osiągnęli znacznie więcej, niż im się wydaje. Załatwianie spraw w urzędzie traktujemy jako coś naturalnego, natomiast dla wielu osób jest to czymś trudnym. Nasi beneficjenci uczą się doceniać takie rzeczy

– przekonuje Agnieszka Sukiennik.

Fundacja proponuje beneficjentom wsparcie w zależności od ich potrzeb.

- Nie mamy żadnego szablonu do realizacji. Elastyczność projektowa odróżnia nas od innych organizacji. Nie zmuszamy beneficjenta do przejścia konkretnej ścieżki wsparcia. Mają konkretną potrzebę, dostają rozmowę i pomoc

– dodaje psycholożka.

Więcej o działaniach fundacji przeczytasz: tutaj