Oby taniej i szybciej znaczyło lepiej

Zobacz komentowany tekst: Poznań: remont historycznych nagrobków i pomników

Chyba każdy, kto chociaż raz odwiedził Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan, zauważył zapewne nagrobek przedstawiający siedzącą na ziemi, opartą o zniszczony krzyż kobietę z kwiatami w rękach. Ta licząca już ponad 125 lat rzeźba wyszła spod dłuta jednego z najbardziej znanych wielkopolskich rzeźbiarzy Władysława Marcinkowskiego. Nagrobek Anieli Dembińskiej wyróżnia się kunsztem wykonania i skłania oglądających go do refleksji. Nawet gdy jest taki jak teraz: szaro-bury i z licznymi, czarnymi i zielonawymi plamami.

Patrząc na tę rzeźbę, aż trudno jest uwierzyć, że wykonana jest z jasnego, niemal białego kamienia. Taka właśnie była po tym, gdy w 2004 roku poddano ją gruntownej renowacji. Pamiętam, jak byłem wówczas zaskoczony, oglądając nagrobek po metamorfozie, Niestety, zabytek ten już dawno stracił swój oryginalny wygląd. Nie jestem specem od renowacji, ale albo przed jedenastoma laty do niej się nie przyłożono, bo przeznaczono na ten cel za mało pieniędzy i nie wystarczyło na wyższej jakości chemikalia i zabiegi pielęgnacyjne, albo też zabytki takie jak ten wymagają częstszych zabiegów konserwatorskich.

Bardzo ucieszyłem się, znajdując dzieło Marcinkow-skiego na liście nagrobków, które zostaną poddane konserwacji w ramach przetargu rozstrzygniętego przez Zarząd Zieleni Miejskiej. Zmartwiło mnie jednak, że pierwszoplanową rolę w kryteriach przetargu odgrywała cena. Wprawdzie przyznawano również punkty za okres gwarancji wydawanej przez wykonawcę na jego usługę, ale pula ich była zdecydowanie zbyt mała, aby miało to znaczenie przy rozstrzyganiu przetargu. Wygrała firma, która zaoferowała najniższą spośród oferentów cenę i najszybsze wykonanie prac remontowych. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że taniej i szybciej będzie znaczyło lepiej i niezwykła rzeźba ze Wzgórza św. Wojciecha będzie zachwycała swoim oryginalnym wyglądem dłużej niż po poprzedniej renowacji.