Obywatel Drzewiecki - recenzja książki „Conrad Drzewiecki. Reformator polskiego baletu”

Nie miał przygotowania baletowego, a został światowej sławy tancerzem i choreografem. Pięć lat spędził w zagranicznych baletach, ale nie po to, żeby zarabiać. Przeciwnie – wydawał na naukę. Był wizjonerem, stworzył Polski Teatr Tańca, sprawił, że na jego spektakle chodzili ludzie dotąd nie zainteresowani baletem. Conrad Drzewiecki ma już w Poznaniu swoją ulicę. A teraz także książkę.

Stefan Drajewski, dziennikarz „Głosu Wielkopolskiego”, krytyk teatralny, podjął się trudnego zadania nie tylko przedstawienia drogi życiowej i artystycznej Conrada Drzewieckiego, ale także ukazanie jego fenomenu, reformy (a może nawet rewolucji), jakiej choreograf dokonał w polskim balecie. Przy okazji zaś przekonujemy się, że Drzewieckiego nadal możemy odkrywać, jakby czytać od nowa. Współcześni jemu recenzenci, odcięci od nowości w światowym tańcu, nie zawsze mogli odnaleźć inspiracje artysty. Poznajemy też życie artysty, także dzięki prywatnym fotografiom. Jest więc dzieciństwo na poznańskim Chwaliszewie, związek z Teresą Kujawą, spotkania z Romanem Polańskim i Barbarą Kwiatkowską w Paryżu.

No i zapis czasów. Z pewnością na niejednej twarzy uśmiech wywołają kary, jakie Drzewiecki jako tancerz dostawał za spóźnienia na próby czy pismo Rady Narodowej do Ministerstwa Kultury i Sztuki z prośbą o przyznanie (w drodze szczególnego wyjątku) obywatelowi Drzewieckiemu kwalifikacji równających się z wyższym wykształceniem... Są nawet skargi tancerzy pominiętych przez choreografa przy tworzeniu zespołu.

Książka to kompendium wiedzy o balecie Drzewieckiego. To także kawałek historii Poznania i starań wielu ludzi o powstanie Polskiego Teatru Tańca.

Stefan Drajewski,
„Conrad Drzewiecki. Reformator polskiego baletu”
Dom Wydawniczy Rebis,
cena ok. 49,90