Oto lista miejsc na naszym ciele, które lubią kleszcze. Tak prawidłowo je usuniesz - zrób to szybko, by uniknąć boreliozy

Kleszcze to niewielkie pajęczaki niebezpieczne dla zdrowia człowieka. Przenoszą wirusy, bakterie i pierwotniaki. Te insekty rozpoczynają swoją aktywność sezonowo, gdy temperatury w ciągu doby przekroczą 5-7°C i jest wilgotno. Począwszy od marca po przebudzeniu ze snu zimowego muszą znaleźć żywiciela.

- Aktywność życiowa kleszczy jest związana również ze zmianami temperatury w cyklu dobowym. Jest większa w godzinach porannych i wieczornych, najniższa zaś w godzinach południowych, zwłaszcza w okresie letnim w czasie upałów, ponieważ kleszcze ograniczają aktywność przy wysokich temperaturach. Dlatego też pierwszy szczyt aktywności sezonowej przypada na marzec-czerwiec, drugi zaś przypada we wrześniu – informuje Główny Inspektorat Sanitarny.

Zdarza się, że przez anomalie pogodowe kleszcze mogą być aktywne nawet w grudniu. Najwięcej z nich bytuje na skraju lasu. Kleszcze nie wspinają się powyżej wysokości 1 – 1,5 m metra, więc najczęściej można je więc spotkać w trawie, chwastach, krzewach na spodniej stronie liści: w lesie, na łące, w parku, na placu zabaw, w trawniku przydomowym, na żywopłocie. Po wyczuciu żywiciela spadają na obuwie lub nieosłonięte nogi, po czym aktywnie wspinają się po skórze w okolice, gdzie skóra jest cieńsza i lepiej ukrwiona. Dlatego po powrocie ze spacerów dokładnie oglądajmy swoje ciało. Ugryzienie kleszcza jest bezbolesne i może on pozostać niezauważony nawet przez kilka dni. Należy również wyczesać włosy, wziąć prysznic, a ubranie wytrzepać. Kleszcze stanowią zagrożenie nie tylko dla ludzi, atakują także psy i koty. Oglądajmy dokładnie także skórę naszego pupila.

Zobacz także: Kleszcze atakują! Tak ochronisz przed insektami swojego zwierzaka

Szczególną uwagę zwróćmy na miejsca, w których skóra jest cienka i dobrze ukrwiona. Kleszcza najczęściej można znaleźć tam, gdzie skóra jest najdelikatniejsza (na rękach, nogach, głowie – na granicy włosów i za uszami, w zgięciach stawów, w pachwinach oraz fałdach skórnych).

• za uszami,
• przy linii włosów,
• pod pachami i piersiami,
• okolice łokcia,
• pachwiny,
• pod kolanami,
• w okolicach ścięgna Achillesa.

Aby uchronić się przed kleszczem, przed wyjściem na tereny zielone należy ubrać się tak, aby zakryć całe ciało. Długie spodnie, koszula z długim rękawem i kapelusz znacznie utrudni drogę kleszcza do naszej skóry. Wybierając jasną odzież, szybciej i łatwiej dostrzeżemy pajęczaka. Dodatkową ochronę zapewnimy sobie używając repelenty i inne  preparaty odstraszające. Pamiętajmy o stosowaniu ich zgodnie z zaleceniami na etykiecie. Po powrocie dokładnie obejrzyjmy ciało.

Jeśli kleszcz wczepił się w ciało – nie panikuj. Najważniejsze jest, żeby go jak najszybciej usunąć. Można użyć  pęsety lub innych zestawów dostępnych w aptece. Nie smaruj kleszcza masłem, innymi tłuszczami, alkoholem czy innymi substancjami!

1. Chwyć kleszcza jak najbliżej skóry. Nie zgniataj, nie przekręcaj
2. Usuń go zdecydowanym, jednostajnym ruchem poprzez pociągnięcie go pionowo do góry.
3. Zdezynfekuj miejsce wkłucia kleszcza i pęsetę.
4. Dokładnie umyj ręce.
5. Obserwuj miejsce wkłucia przez kolejny miesiąc.
6. Każdy niepokojący objaw należy skonsultować z lekarzem.

Gdy usunięcie kleszcza sprawia trudności lub nie mamy w tym wprawy, należy zwrócić się o pomoc do lekarza, ale należy pamiętać że jak najwcześniejsze usunięcie kleszcza znacząco zmniejsza ryzyko ewentualnego zakażenia. Ocenia się, że nawet w przypadku, gdy kleszcz był zakażony to – w przypadku usunięcia go ze skóry do 12 godzin od momentu ukąszenia – liczba krętków boreliozy, która przedostanie się do organizmu człowieka będzie zbyt mała, aby spowodować zakażenie.

Najczęstsze choroby od kleszczy to borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu (KZM). Borelioza z Lyme jest chorobą zakaźną, wywołaną przez bakterie – Borrelia burgdorferi. Jest to najczęściej występująca choroba przenoszona przez kleszcze w Ameryce Północnej, w Europie i Azji. Zakażenie nie przenosi się między ludźmi. Dochodzi do niego poprzez ukłucie zakażonego kleszcza. Insekt jest bowiem przenosicielem (wektorem) zarazka – pobierając krew zakażonego zwierzęcia, głównie drobnych gryzoni, zwierząt dzikich i ptaków, sam ulega zakażeniu, a następnie żerując, przekazuje krętki swojemu żywicielowi – np. człowiekowi. Należy również pamiętać, iż kleszcze będące wektorami krętków Borrelia burgdorferi mogą jednocześnie przenosić inne zarazki chorobotwórcze dla człowieka.

Po 7-10 dniach od ukłucia przez zakażonego kleszcza pojawia się w tym miejscu zmiana skórna, która następnie (w okresie nawet do kilku tygodni) powiększa się, tworząc czerwoną lub sinoczerwoną plamę – tzw. rumień wędrujący. Okres wylęgania może trwać do 3 miesięcy. Miejscowej zmianie skórnej towarzyszą często objawy uogólnione, takie jak:

• zmęczenie,
• ból mięśni,
• gorączka,
• ból głowy,
• sztywność karku.

Brak rozpoczęcia leczenia może prowadzić w konsekwencji do zapalenia opon mózgowo – rdzeniowych oraz mózgu, zapalenia nerwów, zapalenia stawów lub zaburzenia rytmu pracy serca. Leczenie obejmuje podawanie antybiotyków przez przynajmniej 3-4 tygodnie. Przebycie zakażenia nie daje trwałej odporności i nie chroni przed ponownym zakażeniem.

Przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu jest szczepionka. Szczepienie zaleca się osobom przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby.

Źródło: Główny Inspektorat Sanitarny

Zobacz także: Natychmiast wyrzuć z ogrodu. Te rośliny przyciągają kleszcze