Piłkarz instytucja w Lechu Poznań i ulubieniec kibiców nagrodzony za ciężką pracę. Reprezentacja go potrzebuje

Prawdę mówiąc spodziewaliśmy się, że Fernando Santos już w piątek wyśle powołanie do Bartosza Salamona. Dostał je jednak tylko jeden lechita - Michał Skóraś.

- Może kiedyś przydam się jeszcze reprezentacji. W każdym razie jestem gotowy, by przyjechać, kiedy tylko selekcjoner będzie mnie potrzebował

- wyznał z nutką żalu po niedzielnym meczu w Łodzi obrońca Lecha.

Chyba nie spodziewał się, że jego słowa tak szybko staną się aktualne. Następnego dnia został w trybie awaryjnym wezwany na zgrupowanie do Warszawy. Wszystko dlatego, że Kamil Piątkowski i Jan Bednarek zgłosili kontuzje i nie było wiadomo, jak groźne są to urazy. Santos nie czekał. Wolał dmuchać na zimne i sięgnął po obrońcę Lecha.

Bartosz Salamon wraca do reprezentacji po roku przerwy w dosyć niecodziennych okolicznościach.

- Dzwoniliśmy do zawodnika, dzwoniliśmy do klubu, ale nikt nie odebrał - mówił Jakub Kwiatkowski podczas poniedziałkowej konferencji reprezentacji. - Zawodnicy Lecha mają dziś wolne. Jeżeli piłkarz potwierdzi nam swój przyjazd, to jeszcze w poniedziałek pojawi się w Warszawie

- mówił team menadżer reprezentacji.

Dziennikarze pisali do lechity prywatne wiadomości. - Bartek, ojczyzna cię potrzebuje. Włącz telefon.

Zaraz po zakończeniu spotkania z mediami Kwiatkowski potwierdził, że Salamon odpowiedział i będzie włączony do kadry na mecze eliminacji Euro 2024 z Czechami i Albanią.

Ostatni jego mecz w biało-czerwonych barwach, niemal równo rok temu, ze Szkocją w Glasgow zakończył się niezwykle pechowo. Jeszcze przed końcem pierwszej połowy zszedł z powodu kontuzji mięśnia przywodziciela. Wydawało się, że pauza nie potrwa długo. Mówiło się o kilku tygodniach, najwyżej miesiącu.

Zresztą w majowym finale Pucharu Polski nawet próbował się rozgrzewać. To była jednak tylko "zasłona dymna" dla Rakowa. Salamon mógł truchtać, ale nie był w stanie kopnąć piłki. Jego nieszczęście polegało na tym, że nic nie zmieniło się także w przygotowaniach do nowego sezonu. Był na zgrupowaniu w Opalenicy, ale o grze w piłkę nie było mowy.

Przez uraz stracił też całą rundę jesienną. Nie pojechał też na mundial do Kataru, imprezę życia, choć Czesław Michniewicz widział go nawet w wyjściowej jedenastce. Salamon idealnie nadawał się do jego taktyki. Świetnie potrafi wyprowadzić piłkę spod własnej bramki, a jego dalekie przerzuty piłki z pominięciem drugiej linii miały być zabójczą bronią dla rywali.

Salamon nie załamał się, ciężko pracował, by znów dojść do reprezentacyjnej formy. Trener van den Brom dał mu zagrać w końcówce listopadowego meczu z Villarreal. Holender wiedział, co robi. Podbudował swojego piłkarza i dał mu znak, że z otwartym rękoma na niego czeka.

- To był niesamowity moment. Wzruszyłem się, to daje taką energię i motywację do pracy, dlatego też chciałbym gorąco podziękować wszystkim ludziom, którzy byli na stadionie i skandowali moje nazwisko

- powiedział w rozmowie z oficjalną stroną Lecha.

Gdy piłkarze Lecha po ostatnim meczu z Jagiellonią Białystok udali się na urlopy i zgrupowania kadry, Bartek został w Poznaniu i ćwiczył jeszcze z zespołem rezerw. Był przekonany, że pomoże mu to w dojściu do lepszej dyspozycji.

- To była moja inicjatywa, bo czułem, że potrzebuję pracy z zespołem i minut w sparingu, żeby łapać rytm

- przyznał.

Przez kibiców Lecha nazywany jest "kapitanem bez opaski". Robi świetną atmosferę w szatni i jest liderem na boisku. Udziela się też w mediach społecznościowych. Dlatego, gdy zamieścił po pierwszym grudniowym treningu z drużyną emocjonalny tekst, że było to dla niego siedem długich i ciężkich miesięcy, że stracił wszystko: formę, najważniejsze mecze przy pełnych trybunach, i wyjazd na mistrzostwa świata, ale ciężką pracą wróci na właściwe i będzie gotowy - dostał rekordową liczbę polubień.

- Obiecuję to naszym kibicom, ale przede wszystkim samemu sobie, bo chcę wierzyć, że najlepsze dopiero przede mną

- brzmiało ostatnie zdanie jego tweetta i z tej obietnicy wywiązuje się w 100 procentach.

Nikogo to zresztą nie dziwi, bo jest niezwykle inteligentny, szczery, a słuchanie jego komentarzy to prawdziwa przyjemność. Gdy koledzy z drużyny przedłużali kontrakty, pisał:

- W mojej drużynie dla Alana zawsze by się znalazło miejsce, cieszę się z jego nowego kontraktu. Takich zawodników i ludzi jak Jesper potrzebujemy w naszej szatni. Wielki dzień dla naszego Klubu, jestem szczerze szczęśliwy, że Mikael zostanie z nami na dłużej, świetny piłkarz i człowiek.

Nie boi się też odpowiedzialności. Gdy dziennikarze zauważyli, że w Gliwicach, po jednym z nieudanych zagrań Kristoffera Velde, nie krył swojej wściekłości na Norwega, tak to wyjaśnił:

- Mam doskonałe stosunki z Kristofferem, więc mogłem sobie na to pozwolić. On wie, że nie jest to złośliwe, a tylko dla jego dobra. Uwaga doświadczonego piłkarza, to nie krytyka, tylko podpowiedź, by podejmował lepsze decyzje dla zespołu.

Bartosz Salamon znów jest liderem defensywy. Mecze z Bodo/Glimt i Djurgarden pokazały, że znów wszedł na międzynarodowy poziom. W ekstraklasie gra jak profesor. Nie zdziwimy się więc, że po kilku treningach w kadrze, spodoba się też selekcjonerowi i w meczu z Czechami postawi właśnie na niego.