Pożegnano profesora Witolda Woźniaka

Rodzina, przyjaciele i współpracownicy pożegnali w piątek na cmentarzu junikowskim w Poznaniu profesora Witolda Woźniak, który zmarł w wieku 81 lat w minioną sobotę. Był długoletnim kierownikiem Katedry i Zakładu Anatomii Prawidłowej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, a także w latach 1975-81 prodziekanem Wydziału Lekarskiego, a w latach 1987-1990 prorektorem do spraw dydaktyczno-wychowawczych tej uczelni.
Dyplom lekarza medycyny otrzymał Witold Woźniak w 1960 roku. Od II roku studiów był członkiem, a następnie przewodniczącym koła naukowego przy Katedrze i Zakładzie Anatomii. Od 1958 roku prowadził ćwiczenia ze studentami. W 1960 roku został asystentem, a w roku 1967 adiunktem. W 1962 roku uzyskał stopień doktora medycyny na podstawie rozprawy ”Połączenia odcinka lędźwiowego pnia współczulnego ze splotem międzykrezkowym, W 1970 w oparciu o dorobek naukowy i rozprawę „Nerwy pni współczulnych i ich sploty w jamach ciała w rozwoju ontyogenetycznym człowieka” otrzymał stopień doktora habilitowanego. W roku 1971 został powołany na stanowisko docenta. W 1977 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w roku 1981 został profesorem zwyczajnym. Dorobek naukowy profesora Woźniaka obejmuje m.in. 220 prac oryginalnych, 260 doniesień z kongresów, zjazdów i sympozjów, a także dwa podręczniki, 6 atlasów i 3 skrypty. Profesor Witold Woźniak był promotorem 5 prac magisterskich i 54 przewodów doktorskich. Pięciokrotnie przebywał na stypendiach w uczelniach amerykańskich.

A tak wspominają profesora Wtolda Woźniaka ci, którzy go znali:
Dr Grzegorz Biegański, pediatra, specjalista medycyny sportowej, wojewódzki konsultant medycyny sportowej: Profesora Witolda Woźniaka zapamiętałem jako człowieka niezwykłej pogody ducha. Prowadzone przez niego wykłady z anatomii prawidłowej, które niosły niełatwe treści były zawsze ciekawe i zawsze zawierały pointę a czasami nawet żart. Ta trudna wiedza podawana była zawsze w sposób niezwykle żywy. Ale jako działacz studencki znałem też profesora Witolda Woźniaka jako człowieka dobrotliwego z dystansem do różnych studenckich pomysłów co kontrastowało z jego zasadniczymi pryncypiami, którymi się kierował na co dzień.
Profesor Małgorzata Bruska, kierownik Katedry i Zakładu Anatomii Prawidłowej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu mówi: Profesora Witolda Woźniaka zapamiętałam jako wspaniałego człowieka i szefa. Już po przejściu na emeryturę wielokroć aktywnie uczestniczył w pracach naukowych i dydaktycznych. Był nauczycielem licznej rzeszy lekarzy, wybitnym i uznanym naukowcem, wyróżniającym się nauczycielem akademickim. Profesor kochał młodzież i dydaktykę. Wyróżniał się niezależnością, pryncypialnością i odwagą w prezentowanych poglądach. Dla wielu z nas był wsparciem w trudnych chwilach. Odszedł nie tylko niestrudzony badacz, ale także i przyjaciel.