Zwiedzając farę koniecznie trzeba zajrzeć do zakrystii. Posiada ona bogate wyposażenie z XVIII wieku. Konfesjonał, lavabo, pięć szaf w stylu Ludwika XV przetrwało w stanie niezmienionym. Zegar ścienny z wizerunkiem św. Marii Magdaleny na tarczy pochodzi z dawnej kolegiaty. Sklepienie zdobią malowidła: pośrodku przekazanie patronatu nad Farą magistratowi miasta Poznania w 1555 roku.
Nad nawami bocznymi wzniesione zostały dodatkowe pomieszczenia otwarte arkadowymi oknami do nawy głównej. Szyby tych okien wykonane są ze szkła niewalcowanego, lanego na wzór XVIII-wiecznych, zniszczonych w czasie działań wojennych. Dwie loggie są większe, zajmują całą długość nawy od chóru do transeptu. Służyły one kiedyś jako oratoria, później znajdowały się w nich kapitularz i archiwum kapitulne. Wschodnia loggia na prośbę hrabiego Edwarda Raczyńskiego przez jakiś czas pełniła funkcję ogrzewanej kaplicy dla kobiet. Ściany i sufity empor, podobnie jak wnętrze kościoła mają bardzo bogaty wystrój barokowy z dekoracją rzeźbiarską i malarską.
Organy Ladegasta są jednym z najcenniejszych elementów wyposażenia wnętrza kościoła. Wykonane zostały w 1876 roku przez jednego z najlepszych organmistrzów tamtych czasów, Friedricha Ladegasta z Weissenfels (przez całe swoje życie zbudował on ponad 200 instrumentów). Kosztowały prawie 24 000 marek, z czego połowę podarowała anonimowa poznanianka. Wśród 2 579 piszczałek największe są piszczałki prospektowe wykonane ze szlachetnej cyny angielskiej - mają 6 metrów długości. W czasie I wojny światowej zostały one zastąpione cynkowymi, a oryginalne posłużyły celom wojskowym. Dopiero podczas remontu w 2000 roku powrócono do oryginalnego stopu piszczałek prospektowych.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
