Premiera płyty w Poznaniu! Kompilacja „My Name Is Poznan”, czyli podróż po poznańskiej scenie muzycznej [RECENZJA PŁYTY]

W nagraniu 13 premierowych utworów pomagali doświadczeni producenci. Założeniem projektu było udokumentowanie i pomoc artystom młodej sceny muzycznej w czasach pandemicznego i społecznego przesilenia. Od środy, 30 marca materiału można posłuchać w wydaniu cyfrowym i kompaktowym za pośrednictwem wydawnictwa Kayaxu.

Kompilacje muzyczne głównie kojarzą się współcześnie ze składankami, tzw. Greatest Hits (największymi przebojami), które wydaje dany artysta, aby zaprezentować swoje najbardziej reprezentatywne dokonania z kariery (najczęściej single). Miasto Poznań, jednak odwołało się do płyty demonstracyjnej, aby w szerokiej i zróżnicowanej poznańskiej scenie muzycznej odkryć perły, które w wyniku trudnych czasów, zmierzyły się z zastojem swojej kariery muzycznej. Płyta jest różnorodna, zaskakująca i przede wszystkim wciągająca.

Muzyczną przygodę otwiera utworem pt. „Poznańskie koziołki w maskach” raper Aleksanderr, który w ironiczny, acz trafny sposób opisuje Poznań w czasach pandemii („Miałem z nią chodzić za rękę, krzyczeć życie jest piękne, pocałować ją na Wildzie, niech przymierzy już sukienkę”), później przychodzi czas na ejtisową kompozycję Bobkovskiego, który opisuje mityczne Tahuti – krainę szczęścia. Trzeci w kolejce do ucieczki jest Niemoc z gościnnym udziałem Oysterboya („Może jestem miłością. Znieczulam cię. Może tylko osobą. Nie daj zmylić się”). A to dopiero początek opowieści „My Name Is Poznan”, która słuchacza poprowadzi wieloma nieprzewidywalnymi ścieżkami, także po meandrach niepewności i wątpliwości.

Dzięki wsparciu Miasta Poznań mogliśmy zaproponować nagranie piosenek 13 wykonawców ze znakomitymi realizatorami i producentami dźwięku. W nagraniach młodym poznaniankom i poznaniakom pomagali m.in. Piotr Emade Waglewski, Marcin Macuk, Paweł Krawczyk i Marcin Bors. „Tak powstał naszyjnik z pięknie oszlifowanych kamieni”

– mówi inicjator projektu Michał Wiraszko, wokalista zespołu Muchy.

Największą wartością kompilacji jest różnorodność: płytę wypełniają dźwięki, które teoretycznie powinny się ze sobą gryźć, ale zamiast tego w wyjątkowy sposób się uzupełniają i wzbogacają holistyczny odbiór krążka. Całość została nagrana w gatunku muzyki alternatywnej. W brzmieniach opozycyjnych do mainstreamu usłyszymy: dźwięki w stylu indie rocka, popu lat 80., rapu, lo-fi, a nawet jazzu.

Rockowe taneczne rytmy wybija perkusja Syndromu Paryskiego („La Haine”) i Gry Sów („Szklani ludzie”), ambientowy klimat wprowadza duet Youth Novels („Take my Hand”), w trasę niczym po amerykańskich pustkowiach zabiera słuchacza Paulina Kowalek („The Road”), improwizację jazzową wprowadza Siema Ziemia („Butan”), o inspiracji w zabawny sposób opowiada Czarny bez („Archipelag”), a mocne kobiece głosy opisują „nowy, wspaniały świat technologii” (Izzy And The Black Trees, „Susan” i Shyness!, „FOMO”).

Album jest efektem konkursu Studio Otwarte, zorganizowanego przez Miasto Poznań dla lokalnego środowiska muzycznego. Spośród 300 zgłoszeń jury w składzie: Marta Nizio – Siara, Katarzyna Kniotek, Hubert Grupa, Edgar Hein, Marcin Kostaszuk, Łukasz Minta, Jaro Sobierajewicz, Jacek Sobczyński oraz Michał Wiraszko wybrało 13 laureatów.

Premierę albumu wspierają teledyski, zarejestrowane na żywo podczas studyjnych sesji.

Tracklista:

1. Aleksanderr, „Poznańskie koziołki w maskach”
2. Bobkovski, „Tahuti”
3. Niemoc feat. Oysterboy, „Mediolan”
4. Syndrom Paryski, „La Haine”,
5. Izzy and the Black Trees, „Susan”,
6. Youth Novels, „Take my Hand”
7. Shyness!, „FOMO”
8. Siema Ziemia, „Butan”
9. Happy Pills & Peter J. Birch, „Another Rainy Story”
10. Archipelag, „Czarny bez”
11. Paulina Kowalak, „The Road”
12. Gra Sów, „Szklani ludzie”,
13. Hurry, Eskimo, „Almost There”