Proces prezesów z Cegielskiego na finiszu. Za co Duńczyk chciał kasę?

Na czym polega wyższość filtrów płuczących nad zabezpieczającymi? Czy kolacja to propozycja korupcyjna czy grzecznościowa? Czy chcieć pieniędzy to to samo co żądać łapówki? Te i inne pytania padły we wtorek na sali sądowej podczas jednej z ostatnich już odsłon procesu prezesów córki spółki Cegielskiego - Fabryki Silników Agregatowych, których miał pogrążyć podejrzany zakup filtrów; podejrzany, gdyż zapłacili za nie niebagatelną kwotę ponad 400 tys. złotych.

We wtorek zeznawał były inżynier ds. sprzedaży, któremu jeden z prezesów miał wspomnieć mimochodem, że Kim Wiese, zatrudniony na wysokim stanowisku kierowniczym w MAN i zarazem właściciel firmy Oilcare, od której FSA kupiła wspomniane filtry, chce od nich pieniędzy.

Dlaczego miał to powiedzieć właśnie jemu? Kontakty z Kim Wiese należały właśnie do działki inżyniera ds. sprzedaży. W kolacjach z nim i z prezesami nie brał jednak udziału. O tym, co jest w akcie oskarżenia, dowiedział się z prasy.

Tymczasem we wtorek jeden z obrońców, Piotr Ciepierski, zapowiedział złożenie prawdopodobnie ostatniego już dowodu w sprawie, który ma oczyścić zarząd FSA. To wydruki z korespondencji e-mailowej, którą jeden z prezesów wymieniał z Duńczykiem.

- Wynika z niej, że MAN zażądał zwrotu prawie pół miliona euro w związku z anulowaniem dwóch projektów silników - mówi mecenas Piotr Ciepierski. - To właśnie były te "pieniądze", których żądał Kim Wiese i o których rozmawiał w tym czasie z zarządem.

Z kolei filtry - główny "świadek" oskarżenia, były niezbędne, by klienci nie skarżyli się na brudne silniki - służyły do ich płukania tuż pod tym, jak zostały złożone. Zdaniem obrony, błędem jest mylić je ze zwykłymi filtrami zabezpieczającymi będących częścią silnika. To osobne i drogie urządzenia, a taniej niż w Oilcare nie można było ich kupić.