Sami musimy zadbać o to, by nasze dziecko w sieci było bezpieczne

1.Dzieci do ukończenia drugiego roku życia w ogóle nie powinny korzystać z urządzeń z ekranem, a dzieci w wieku wczesnoszkolnym powinny bawić się multimediami nie dłużej niż godzinę dziennie pod okiem rodzica. Koniecznie też ustalmy z dzieckiem limit czasu spędzanego przed ekranem, a także pokażmy z jakich aplikacji i aktywności online korzystać dobierając je adekwatnie do jego wieku.

2.Mimo że dzieci szybko opanowują umiejętność korzystania z sieci, często nie dostrzegają zagrożeń online lub je bagatelizują, przez co mogą doświadczyć niebezpiecznych sytuacji. Dlatego ważne jest, aby wiedziały, jak rozpoznać internetowe zagrożenia oraz jak się przed nimi chronić.

3.W sieci znajduje się wiele treści, które nie są przeznaczone dla młodych internautów. Część z nich zalicza się do treści szkodliwych, czyli takich, które mogą stanowić zagrożenie dla rozwoju dzieci. Bardzo ważne jest więc, abyśmy zminimalizowali ryzyko kontaktu dzieci z treściami szkodliwymi instalując na urządzeniach, z których dziecko korzysta programy i aplikację typu kontrola rodzicielska.

4.Regularnie pytajmy dziecko o to, jakie strony internetowe odwiedza, które mu się podobają, a które nie i dlaczego, jakie aktywności online lubi najbardziej, a których unika. Okazujmy mu zainteresowanie i wskazujmy pozytywne sposoby wykorzystania sieci.
5.Ustalmy i przestrzegajmy zasad korzystania z sieci przez dziecko. Zasady te powinny dotyczyć m.in. limitu czasu online, aktywności podejmowanych w internecie, korzystania z serwisów, aplikacji czy gier.
Zasady muszą być adekwatne do wieku dziecka. Nie wystarczy, że je wspólnie ustalimy, musimy również regularnie sprawdzać, czy dziecko ich przestrzega.

6.Nauczmy dziecko ograniczonego zaufania w sieci. Wytłumaczmy, że w internecie bardzo łatwo udawać kogoś, kim się nie jest, więc osoby, które może poznać w sieci, w rzeczywistości mogą nie być tymi, za które się podają. Zwróćmy uwagę dziecka na to, że niektóre treści online, nawet wyglądające na bardzo wiarygodne, mogą być nieprawdziwe. Pokażmy mu to na przykładzie.

7.Zawsze reagujmy, jeśli wiemy lub podejrzewamy, że dziecko doświadcza krzywdzenia w sieci.

8.Rozmawiajmy z dzieckiem o prywatności online. Wytłumaczmy mu, czym są dane osobowe i prywatne informacje, a także jakie mogą być skutki ich publikacji w sieci.

9.Pamiętajmy, że dziecko obserwuje nas i naśladuje. Dlatego dawajmy dobry przykład i korzystajmy z sieci i urządzeń elektronicznych rozważnie, zachowując wszelkie zasady bezpieczeństwa online.

10. Upewnijmy się, że komputer (i inne urządzenia, z których korzysta dziecko), jest właściwie zabezpieczony. Sprawdźmy, czy:

• na komputerze działa i jest systematycznie aktualizowany program antywirusowy;
• komputer ma włączoną zaporę sieciową;
• włączona jest opcja automatycznego pobierania i instalowania aktualizacji systemowych;
• zaktualizowana jest przeglądarka internetowa program antywirusowy skanuje wiadomości e-mail;
• dziecko ma w systemie własne konto użytkownika z ograniczonymi uprawnieniami;
• uprawnienia administratora są zabezpieczone hasłem nieznanym dziecku;
• oprogramowanie pochodzi tylko ze znanych i sprawdzonych źródeł;
• każda zewnętrzna pamięć (przenośny twardy dysk, pamięć USB) jest przeskano-wana przez program antywirusowy w momencie podłączania do komputera.

Źródło: Bezpiecznie Tu i Tam, kurs internetowy dla rodziców (fundacja.orange.pl/kurs)