Spod znaku Pegaza

Nie poddająca się jednoznacznym zaszeregowaniom, zajmuje miejsce osobne, nie ulegając modom i snobizmom. Urodziła się w Lublinie, w rodzinie zdominowanej przez fotografię - jej ojciec Ludwig i brat Edward uprawiali z powodzeniem tę dziedzinę sztuki, publikując m.in. albumy ukazujące piękno Lublina.

Podczas wojny Julia Hartwig była łączniczką AK, uczestniczką podziemnego życia kulturalnego, studiowała polonistykę i romanistykę na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1947-50 przebywała we Francji na stypendium, potem wróciła do Polski i była autorką słuchowisk radiowych. W latach 1970-74 z mężem Arturem Międzyrzeckim przebywała w USA jako uczestnik programu International Writing Program. W 1976 została sygnatariuszem "Memoriału 101", prowadziła wykłady w USA i Kanadzie.

Była wieloletnim członkiem Związku Literatów Polskich, członkiem Zarządu Głównego Polskiego PEN-Clubu, a także zarządu NSZZ Solidarność i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Swoje wiersze i artykuły publikowała m.in. w pismach: "Odrodzenie", "Nowa Kultura", "Poezja", "Tygodnik Powszechny". Tłumaczyła twórczość Apollinera, Ginsberga, Jacoba, Williamsa, Diderota, Aragona.

Jest laureatką wielu nagród i odznaczeń, np.: Krzyż Wielki Odrodzenia Polski, Legia Honorowa V klasy, Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", 4-krotnie była nominowana do nagrody "Nike", sama zaś od 2008 r. zasiada w jury Nagrody Mediów Publicznych COGITO. W 2009 r. podczas II edycji Festiwalu "Miasto Poezji" Julia Hartwig została uhonorowana nagrodą "Kamień" przyznawaną za wybitny dorobek poetycki. Ważne dzieła Julii Hartwig to tomiki poezji "Bez pożegnania", "Błyski", "Czuwanie", "Czułość", "Jasne, niejasne" oraz opowieści biograficzne "Apollinaire", "Gerard de Nerval", a także "Dziennik amerykański" i "Podziękowanie za gościnę". Jubilatce przesyłamy najlepsze życzenia!