Szkoły rozpoczynają naukę w systemie hybrydowym. "Zaczniemy od odbudowania relacji"

Jesteśmy szkołą, która przede wszystkim stawia na relacje. Najważniejsze dla nas jest to, żeby dzieci na nowo odbudowały relacje ze sobą i z nauczycielami. Jeżeli relacje dobrze się ułożą, to wszystkie zaległości powstałe podczas nauki zdalnej i tak dzieci nadrobią. Bo prawda też jest taka, że nie ma edukacji bez relacji. Dzieci będą potrzebowały przestrzeni, żeby rozmawiać ze sobą o swoich doświadczeniach.

Poznań: otwarcie ogródków restauracyjnych

Trudno powiedzieć, kiedy to się zaczęło, ale wciąż przygotowujemy się do tego. Bardzo nam zależy, żeby uczniowie spędzili dobrze ten czas, który pozostał im do końca roku szkolnego. Jako nauczyciele braliśmy udział w różnych szkoleniach z psychologami, terapeutami, którzy znają się na tematach związanych z trudnościami powstałymi u dzieci ze względu na pandemię. Rozważaliśmy różne pomysły, co zrobić, aby ten powrót dla dzieciaków był jak najlepszy.

Na przykład trauma powstała po utracie kogoś z bliskich osób. Są dzieci, które same doświadczyły choroby bądź ich rodzice. Są też tacy, którzy żyli w strachu przed zarażeniem się koronawirusem i dlatego nie wychodzili z domu. Są i tacy, dla których nie istnieje COVID-19. Dzieci mają różny bagaż doświadczeń i dlatego nasze przygotowania zmierzały do tego, aby pogodzić wszystkich.

Nauczyciele bardzo chętnie odpowiadali na potrzeby dzieci i rodziców, więc kontakt bezpośredni też był. Nauczyciele już wcześniej rozpoczęli takie małe spotkania, które były aranżowane przez rodziców. Rodzice zapraszali nauczycieli na spacer z dziećmi do parku lub do lasu.

Postanowiliśmy, że wszystkie sprawy, które są związane z realizacją podstawy programowej musimy zakończyć w tym czasie zdalnym. Odpuszczamy sobie tzw. nadrabianie zaległości. Dopiero co dzieci musiały poradzić sobie z wyzwaniem edukacji zdalnej. To był czas bezprecedensowy i dla nich, i dla nauczycieli. Tak jak mówiłam, niektóre dzieci mogły przeżywać dodatkowe traumy. Dlatego uważamy, że można realizować program nauczania, który będzie dostosowany do potrzeb i zainteresowań uczniów. Co jest ważne, nikt z nauczycieli nie będzie rozliczać uczniów i sprawdzać, czy prace, które wykonywali w domu, robili sami, czy z czyjąś pomocą. Nikt na siłę nie będzie chciał robić zaległych sprawdzianów i udowadniać, że oceny, które do tej pory otrzymali, nie są ich tylko rodziców.

Realizacja programu nauczania, bo tutaj nas nikt z tego nie zwalnia, za pomocą takich metod i takich technik, które są bliskie życiu dziecka, ale i takich, które pomogą mu w budowaniu właśnie tych relacji. Niekoniecznie trzeba siedzieć w murach i w szkole, bo dzieci się już dosyć nasiedziały w domach na nauce zdalnej.

My - jako nauczyciele - przede wszystkim chcemy być z dziećmi i wychodzić z nimi jak najwięcej w teren. Nie tylko realizować jak najwięcej wycieczek, ale też przebywać w naszej przestrzeni przyszkolnej, czyli na boisku i placu zabaw. Będziemy namawiać uczniów, aby wspólnie zagospodarować ogród, który na nich czeka, oraz szklarnię, w której będziemy sadzić warzywa. Chcemy też z dziećmi posiać łąkę przed szkołą. Mamy już potrzebne do tego narzędzia i materiały. Uważamy, że nawet na lekcjach języka angielskiego dziećmi mogą przebywać razem w ogrodzie, czy zajmować się sadzeniem ziemniaków - jednak, aby to robić, używając angielskiego słownictwa i gramatyki. Pojawił się też ciekawy pomysł jednej z polonistek, która zaplanowała ze swoją klasą wyjście do parku w ramach autorskiej lekcji - “Do Parku na spacer z poezją”. Poza tym planujemy wychodzić do kina i teatrów, kiedy tylko kultura otworzy się na nowo po lockdownie.

Napisałam list do rodziców, także do uczniów bardzo podobny. Proszę w tym liście rodziców, żeby zapomnieli o czymś takim, jak czerwony pasek. A także, żeby nie urządzali dzieciom wyścigu, ani presji, że za wszelką cenę trzeba mieć świadectwo z czerwonym paskiem. Uważam, że zdrowie emocjonalne jest najważniejsze. Dzieci muszą same nabrać ochoty i motywacji do uczenia się.

Bardzo pozytywny. Nie spodziewałam się, że będzie aż taka reakcja. Wiele ciepłych słów podziękowania i uznania, które mnie osobiście wzruszały podczas czytania. Rodzice mocno podkreślali, że cieszą się z powrotu dzieci i z takiego podejścia kadry nauczycielskiej.

Nasi ośmioklasiści wrócą do szkoły w trybie hybrydowym z prostego powodu. Uznaliśmy, że jest taka potrzeba, żeby dzieci nacieszyły się sobą. Podczas egzaminu próbnego obserwowaliśmy tak wielką radość u nich z ponownego zobaczenia się, dlatego postanowiliśmy na ich wcześniejszy powrót. Chcemy, aby pobyły ze sobą i mogły w końcu ze sobą porozmawiać. Dopiero później ze spokojem przystąpią do egzaminu.

Dużo mówimy o powrocie dzieci do szkoły, o ich dobrostanie - o to też się martwię. Ale nie ukrywam, że wielka moja troska obejmuje również nauczycieli. Oni także byli zamknięci i przeżywali różne sytuacje - chorowali, stykali się ze śmiercią osób najbliższych. Jeśli mogę zaapelować, to proszę, abyśmy byli ze sobą i nawzajem wspierali się wszyscy - nauczyciele, uczniowie, rodzice.

Marzena Kędra - dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej Cogito

Nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej. Posiada III stopień specjalizacji zawodowej, tytuł Honorowy Profesora Oświaty. Jest przewodniczącą Krajowego Zespołu Koordynacyjnego Polskiego Stowarzyszenia Animatorów Pedagogiki C. Freineta - ubiegłej kadencji. Autorka i realizatorka wielu programów oraz projektów edukacyjnych, autorka ponad 30 publikacji z zakresu pedagogiki wczesnoszkolnej. Redaktorka i współautorka programu kształcenia „Umysły przyszłości” oraz przewodnika metodycznego „Ścieżki edukacyjne opracowane metodą projektów dla klas I - VI szkoły podstawowej”. Uczestniczka i organizatorka wielu konferencji ogólnopolskich i międzynarodowych. Jej dwa programy nauczania do edukacji wczesnoszkolnej otrzymały I nagrodę w konkursie ORE na modelowe programy nauczania. Uhonorowana tytułami „Nauczyciel Roku 2012”, „Pozytywista Roku 2013”, „Ambasador innowacyjnych idei i praktyk pedagogicznych 2013”, „Dyrektor Roku 2010”. Jest członkiem Kapituły ds. Profesorów Oświaty. Rzeczoznawcą MEN ds. podręczników szkolnych. W 2000 r. została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej.