Tak hoduje się las i korzysta z jego zasobów. Leśnicy tłumaczą, dlaczego w lesie prowadzi się cięcia

Cięcia lasów to temat budzący duże emocje. Widząc pniaki w lesie, które zastąpiły bujne sosny, świerki czy brzozy, wiele osób odczuwa pretensje do leśników i oskarża ich o nadmierne usuwanie drzew. Jednak nie bez powodu w leśnej tradycji istnieje przekorne powiedzenie, że „las hoduje się przy pomocy siekiery”. Każda rębnia jest bowiem początkiem nowego pokolenia. Kiedy więc i z jakiego dokładnie powodu wycina się drzewa w lesie? Jak planuje się ten proces? Sprawdźcie w artykule poniżej.

Jeśli w pewnym momencie straciliście w lesie swoje ulubione miejsce na spacer lub grzybobranie, ponieważ wjechał ciężki sprzęt i po drzewach pozostały tylko pniaki, pewnie trudno będzie uwierzyć w prawdziwość stwierdzenia „wycinając drzewa, pielęgnujemy las”. Ale tak właśnie jest – aby zachować ciągłość lasu, trzeba nie tylko umiejętnie sadzić, ale też ciąć drzewa. Decyzja o tym, które drzewo usunąć, nie jest oczywiście losowa. Poprzedzają ją dokładne oględziny okazu przez leśnika, sprawdzenie czy drzewo jest np. chore lub zarażone grzybami.

Nawet w nowo posadzonych lasach ścina się drzewa – i to już kilka lat po sadzeniu! Nazywa się to pielęgnacją upraw. Leśnicy usuwają te drzewka, które wysiały się same, bądź są uszkodzone. Te zabiegi wykonuje się do momentu, gdy na powierzchni zrobi się ciasno, czyli sąsiadujące drzewa zaczynają dotykać się gałązkami. Wówczas przez kolejne lata, aż do osiągnięcia przez drzewa wieku 20 lat, prowadzi się tzw. późne czyszczenia, czyli usuwanie słabych lub chorych sztuk przy jednoczesnej pielęgnacji tych najzdrowszych i najsilniejszych. W drzewostanach, które przeszły okres czyszczeń, co jakiś czas dochodzi do zabiegu trzebieży – przerzedzania gęsto rosnących drzew. Następnie leśnicy zaczynają pozyskiwać drewno - największą wartość użytkową ma ono w momencie osiągnięcia wieku rębności (dla każdego gatunku jest on inny np. dla sosny 100 lat, świerku 80 lat, dębu 140 lat).

Pozyskiwanie drewna z lasu jest procesem koniecznym. Najważniejszym produktem gospodarki leśnej jest oczywiście drewno – ma ono ponad 30 tys. zastosowań! - i to dzięki niemu można zrezygnować z produkcji tworzyw sztucznych. Cięcia wykonywane w lesie, w wyniku których pozyskuje się drewno, dzielą się na cięcia przedrębne (pielęgnacyjne), rębne oraz przygodne.

Aż 50 proc. drewna, które pozyskuje się w lesie, pochodzi z cięć przedrębnych, czyli nie wycinamy wszystkich drzew na danej powierzchni, tylko niektóre drzewa w danej lokalizacji, rozluźniając to miejsce, tworząc lepsze warunki bytowe dla najpiękniejszych drzew. I z tego drewna, które pozyskaliśmy, będziemy mogli stworzyć już jakieś konkretne asortymenty, które będą wykorzystane do np. produkcji papieru albo palet - tłumaczą Lasy Państwowe.

Ilość wycinanego drewna określana jest dla każdego nadleśnictwa według ściśle określonych kryteriów - nie ma tu żadnej dowolności. Wskazane jest to w planie urządzenia lasu, czyli dokumencie sporządzanym na okres 10 lat. Najważniejsze dla Lasów Państwowych jest bowiem to, aby korzystać z lasów w sposób zrównoważony, pozyskując tylko tyle drewna, ile można bez uszczerbku dla lasu. To właśnie dzięki przemyślanym działaniom leśników nie tylko powierzchnia lasów w Polsce wzrasta, ale też rośnie „zawartość lasu w lesie”, jest on coraz gęstszy, z większą liczbą różnorodnych drzew oraz zwierząt.

Nie musimy się zatem martwić o ciągłość lasu - wycięte fragmenty szybko są uzupełniane nowym pokoleniem drzew. Las ma służyć ludziom, a jego użytkowanie poprzez pozyskiwanie drewna nie powinno budzić złych emocji. Jeśli jednak nadal macie pytania związane z tym tematem, Lasy Państwowe zachęcają do kontaktu z lokalnymi nadleśnictwami, które z chęcią wyjaśnią wszelkie wątpliwości!