Unia Europejska chce zakazać myśliwym i strzelcom stosowania ołowianej amunicji. Utrudni to polowania?

Europejska Agencja Chemikaliów na początku września wyraziła swoje zdanie na temat stosowania amunicji ołowianej w broni używanej przez sportowców, myśliwych, ale także przez wędkarzy. Komitet ds. Oceny Ryzyka UE stwierdził, że ołów jest jedną z najbardziej szkodliwych substancji. Dlatego też Komisja Europejska chce zakazać jego stosowania na terenie wszystkich krajów członkowskich, także Polski.

Czytaj: Wraca temat polowań z udziałem dzieci. Czy myśliwi przeforsują zmiany w prawie łowieckim? Przeciwnicy polowań protestują

Zakaz ten, jeśli nikt z krajów członkowskich się nie sprzeciwi, miałby wejść w życie już za dwa lata. W tym czasie osoby używające broni na amunicję ołowianą, miałyby czas na zakup nowej i przejście na amunicję stalową. Przepisy jednak nie wykluczają stosowania ołowiu całkowicie, a tylko na terenach podmokłych: bagnach, torfowiskach, wrzosowiskach, łąkach, czyli tam, gdzie wędkarze łowią, a myśliwi polują.

Zobacz filmik z blokady polowania:

Na te zmiany cieszą się środowiska przyrodnicze, które już wcześniej zwracały się do Ministerstwa Środowiska z prośbą o wycofanie broni na amunicję ołowianą i poparcie Komisji Europejskiej w dążeniu do wycofania ołowiu.

- Ludzkość od dziesięcioleci stara się wyeliminować źródła emisji ołowiu i jego pochodnych do ekosystemów – został już usunięty m.in. z farb, benzyny i nowoczesnych urządzeń. Przez Europejską Agencję Chemikaliów (ECHA) uważany jest za „substancję bezprogową”, co oznacza, że żadne stężenie nie jest bezpieczne dla organizmów żywych, w tym ludzi. Metal ten zatruwa nie tylko ptaki, zanieczyszcza też glebę i wodę, a wraz z mięsem upolowanych zwierząt przedostaje się do ludzkiego łańcucha pokarmowego

- przekonują przedstawiciele koalicji Niech Żyją i Nauka dla Przyrody.

Przyrodnicy zwracali w liście uwagę, że tylko niewielka część wystrzeliwanego w amunicji myśliwskiej śrutu ołowianego trafia w cel. Reszta śrucin rozpraszana jest w środowisku.

- Ołów jest jedną z najbardziej toksycznych substancji na ziemi. Szkodliwość śrutu ołowianego dla środowiska, w tym dla ptaków, została dobrze rozpoznana i szeroko opisana w badaniach i publikacjach naukowych. W Europie każdego roku myśliwi wystrzeliwują do środowiska ponad 20 tysięcy ton ołowiu. Znaczna część tego toksycznego metalu ciężkiego koncentruje się we wrażliwych siedliskach ptaków wodno-błotnych, w miejscach ich rozmnażania i żerowania. Każdego roku zatruciu ołowiem ulegają 4 miliony ptaków, a milion z nich umiera

- tłumaczą przyrodnicy.

Czytaj: Strzelał do dzika, postrzelił rolnika. Mężczyzna z Bogdanowa walczy o odzyskanie sprawności

Do proponowanych zmian ze sporym dystansem podchodzą sami myśliwi, którzy podkreślają, że amunicja ołowiana używana podczas polowań, szczególnie ptaków wodnych, stanowi znikomy procent.

- Na terenach błotnych, gdzie kwasowość gleby jest duża, faktycznie używanie amunicji ołowianej może skutkować skażeniem terenu. Zgadzam się z tym, że nie powinniśmy takiego śrutu na tych terenach stosować. Jednak dane, którymi posługuje się Komisja Europejska i nasi adwersarze są zakłamane. Jak pokazują badania przeprowadzone dwa lata temu, aż 85 procent kupowanej amunicji ołowianej trafia na strzelnice do celów sportowych. A wszystkie strzelnice w Polsce mają obowiązek, według przepisów, na zebranie ołowiu, by do skażenia środowiska nie doszło

- wyjaśnia Mikołaj Jakubowski, przewodniczący Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Poznaniu. - Mówienie więc, że to myślistwo zatruwa środowisko, jest nieprawdziwe.

Łowczy Okręgowy zwraca uwagę, że zamiana amunicji na stalową może negatywnie wpłynąć na przebieg samego polowania.

- Śrut stalowy jest bardziej niebezpieczny niż ołowiany, ponieważ ma tendencję do rykoszetowania. Na strzelnicach w ogóle nie można go używać właśnie ze względów bezpieczeństwa. Ma też mniejszą skuteczność rażenia, może to powodować do mniej humanitarnego odstrzeliwania ptactwa - podkreśla Mikołaj Jakubowski.

Zobacz: