W poniedziałek mija 18.rocznica śmierci Jerzego Kurczewskiego

Był chórmistrzem, dyrygentem i kompozytorem. Jerzy Kurczewski , bo o nim mowa, zmarł dokładnie 18 lat temu 9 września 1995 roku w Puszczykowie. Twórca Poznańskiego Chóru Chłopięcego i Poznańskiej Szkoły Chóralnej mawiał "Życia chyba nie przegrałem. Wydaje mi się, że pozostawiłem po sobie jakiś trwały ślad".

Urodził się w Poznaniu 13 października 1924 roku. Gdy miał 13 lat rozpoczął przygodę z harcerstwem. Podczas okupacji Kurczewscy pozostali w Poznaniu. Jerzy jako szesnastolatek aby uniknąć wywiezienia do Niemiec pracował jako robotnik w Reseve - Lazarett Posen. Jeszcze w czasie wojny uczęszczał na lekcje gry na fortepianie początkowo do H. Malinowskiej, a później do Gertrudy Konatkowskiej. Ogromny wpływ na kształtowanie się Jego osobowości wywarła konspiracyjna grupa Flimoni.
Po zakończeniu walk po Poznań Jerzy Kurczewski rozpoczął naukę w Liceum im. św. Jana Kantego oraz kontynuował działalność harcerską. Został zastępowym Sokołów. A ponieważ marzył o zastępie artystycznym 40. Poznańska Drużyna Harcerska im. Fryderyka Chopina stała się Chórem Chłopięcym Miniaturka. Pierwsze próby odbywały się w mieszkaniu rodziny Kurczewskich. W 1946 roku Jerzy Kurczewski rozpoczął studia muzykologiczne na UAM oraz naukę na II roku szkoły średniej w klasie organów Józefa Pawlaka. W 1947 roku zdał egzaminy na teorię specjalną na poznańską PWSM. W następnym roku Miniaturka odbyła pierwszą podróż po Ziemiach Zachodnich, a w sierpniu 1949 roku zajęła II miejsce na konkursie podczas Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Budapeszcie.

W 1950 Jerzy Kurczewski otrzymał dyplomy z muzykologii i teorii specjalnej i rozpoczął studia dyrygenckie u Waleriana Bierdiajewa i Stanisława Wisłockiego. Studiował i pracował zawodowo. Był m.in. etnologiem w Państwowym Instytucie Sztuki, grał na kotłach w Teatrze Polskim, był reżyserem muzycznym w rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu, wykładał muzykologię na Uniwersytecie Poznańskim, był dyrygentem Symfonicznej Orkiestry Objazdowej w Poznaniu oraz prelegentem w Artosie.

W 1955 roku został szefem artystycznym Opery Dziecięcej w Poznaniu. Gdy ją zlikwidowano skoncentrował się na pracy z chórem. Myślał o założeniu szkoły chóralnej co miało miejsce w 1957 roku. Cztery lata później Chór Kurczewskiego, bo tak popularnie nazywano Jego zespół używał już oficjalnej nazwy Poznański Chór Chłopięcy. Pracował z nim nieprzerwanie do roku 1990. Szkołą Chóralną kierował do roku 1992. W 1967 roku zorganizował I Międzynarodowy Festiwal Chórów Chłopięcych.
W jego czasach Poznański Chór Chłopięcy dał ponad 2200 koncertów nie tylko w Polsce i całej Europie, ale także w Kanadzie, USA, Wenezueli, w Singapurze i na Tajwanie. Słuchali go m.in. prezydent USA Richard Nixon, królowa belgijska Fabiola, Jan Paweł II oraz publiczność Carnegie Hall, Wiener Musikverein i katedry Notre Dame w Paryżu. . Repertuar zespołu to ponad 600 utworów a capella i wiele kompozycji wokalno-instrumentalnych oraz kilkadziesiąt utworów współczesnych. Dziś dzieło Jerzego Kurczewskiego kontynuuje jego wychowanek dyrygent i kompozytor Jacek Sykulski.

Spośród utworów napisanych przez Jerzego Kurczewskiego szczególną popularność zdobyły opery dziecięce "O Kasi co gąski zgubiła", "Lajkonik" i "Koziołki z wieży ratuszowej". Pierwszą z nich w całej Europie oraz na Kubie wystawiono ponad 2000 razy.
Dla upamiętnienia postaci Jerzego Kurczewskiego od 1999 przyznawana jest nagroda Jego imienia. Otrzymują ją osoby szczególnie zasłużone dla chóralistyki polskiej. Wśród jej laureatów są m.in. Andrzej Koszewski, Stefan Stuligrosz, Henryk Mikołaj Górecki czy Violetta Bielecka. W roku 2011 nieopodal rektoratu Politechniki Poznańskiej powstał skwer noszący Jego imię.