Walczą o mieszkanie z urzędem od 30 lat. Dwie poznanianki mimo obietnicy wiceprezydenta wciąż nie mogą kupić lokalu, w którym żyją od 65 lat

Na spotkanie z nami pani Danuta, która reprezentuje 90-letnią mamę Kazimierę, przynosi grubą teczkę wypełnioną dokumentami dotyczącymi wykupu mieszkania.

– Sprawa toczy się dokładnie od 6 listopada 1989 roku. Mamy pismo do MPGM w sprawie wykupienia mieszkania – pani Danuta podaje mi kartkę z ręcznie napisanym przez jej mamę wnioskiem: Zwracam się z uprzejmą prośbą o umożliwienie wykupienia od MPGM na własność lokalu, który obecnie zamieszkuję. Powierzchnia użytkowa mojego mieszkania wynosi 52,08 mkw, a zajmuję ją wraz z rodziną od 33 lat. Proszę o pozytywne i sprawne załatwienie mojego wniosku.

Zobacz też: Tyle mają wynieść styczniowe emerytury 2022

Dwie poznanianki chcą kupić mieszkanie, w którym mieszkają od 65 lat, chociaż jak słyszymy od nich, chętnych do wykupu lokali w sąsiedztwie jest więcej. W budynku przy ul. 23 Lutego 29/33 funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa, a udział miasta w nieruchomości wspólnej wynosi 56 proc. Znajdują się tam 33 lokale mieszkalne, z których na rzecz najemców w latach 1977-1994 wyodrębniono i sprzedano 20, w tym 4 lokale wraz z garażami jako częściami składowymi.

Jak opowiada 72-letnia Barbara, w latach 90., chociaż miała już wycenę mieszkania, nie kupiła go z powodu braku pieniędzy. W tym samym czasie starała się o samochód "malucha" i ze względu na wysoką przedpłatę postanowiła, że dokończy proces kupna nieruchomości w następnym roku. Jak się okazało później, nie mogła tego zrobić, bo urząd wstrzymał sprzedaż.

Rozpoczęło się wówczas postępowanie o stwierdzeniu nieważności decyzji wywłaszczeniowej. W międzyczasie kobiety pisały pisma do ówczesnego prezydenta Ryszarda Grobelnego, poszczególnych radnych, a w ostateczności z bezsilności wynajęły prawnika Macieja Burkowskiego:

– Pisałyśmy wszędzie tam, gdzie było to możliwe. Cały czas nam mówiono, że sprawa się toczy w sądzie. Wszystko tutaj, co pani widzi w tej teczce, to jest takie odbijanie piłeczki pingpongowej

– tłumaczy córka 90-latki, pani Danuta.

2 marca 2015 r. kobiety spotkały się także w siedzibie urzędu miasta z Magdaleną Albińską, zastępcą dyrektora Biura Spraw Lokalowych ,oraz Mariuszem Wiśniewskim, zastępcą Prezydenta Miasta Poznania.

– Podczas tego spotkania moim klientkom zostało wyraźnie przekazane, że umożliwienie nabycia przez nich lokali komunalnych będzie możliwe po prawomocnym zakończeniu postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji wywłaszczeniowej, które toczyło się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Postępowanie to zostało już prawomocnie i ostatecznie zakończone [w 2019 r. przyp. red.]. Ustały więc przeszkody prawne, na które powoływał się reprezentant miasta Poznania. Mimo to przedmiotowe lokale w dalszym ciągu nie zostały zaoferowane do nabycia moim klientkom

– tłumaczy Krzysztof Szczepański z Kancelarii Prawnej Grzybkowski Guzek i Partnerzy w Poznaniu.

Adwokat dodał, że przebieg spotkania, okoliczności jego przeprowadzenia i skład osobowy dają podstawę do wyprowadzenia wniosku, że oświadczenie uprawnionego reprezentanta Poznania Mariusza Wiśniewskiego o woli sprzedaży klientkom lokali komunalnych stanowi przyrzeczenie publiczne w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Szczepański w piśmie do urzędu miasta zwraca również uwagę, że z niewiadomych przyczyn, mimo przeprowadzenia wieloletnich i skomplikowanych postępowań sądowych i administracyjnych w celu uregulowania stanu prawnego nieruchomości, miasto nie kontynuuje działań ukierunkowanych na zbycie lokali komunalnych:

- Zachodzi więc wątpliwość, w jakim celu miasto Poznań oraz moje klientki od 30 lat dążyły do uregulowania stanu prawnego nieruchomości, skoro teraz nie mogą ich kupić. Wątpliwości te są tym silniejsze, iż jak wynika z relacji moich klientek, miasto Poznań umieszcza w opuszczanych lokalach różnego rodzaju osoby, najczęściej w wyniku składania ofert na lokale socjalne

– wyjaśnia dalej adwokat.

Takie postępowanie urzędu, zdaniem prawnika, wskazywałoby na czekanie, kiedy dotychczasowi najemcy z racji ich podeszłego wieku dożyją swoich dni, aby nie móc skorzystać z ustawowego prawa do nabycia lokali. Tym bardziej że, jak poinformowała pani Danuta, w ostatnim czasie zmarła ich sąsiadka, a jej syn pomimo zameldowania musiał wyprowadzić się z mieszkania. Zostało ono przekształcone w lokum socjalne, do którego wprowadziła się inna rodzina. Z relacji pani Danuty i pani Barbary wynika, że nowi sąsiedzi nie przestrzegają zasad współżycia społecznego i robią pijackie awantury oraz bałagan na klatce schodowej czy podwórzu.

Jak podaje urząd miasta, na tę chwilę przy ul. 23 Lutego 29/33 znajdują się 3 mieszkania zajmowane przez osoby, z którymi została zawarta umowa najmu socjalnego lokalu.

– Dla nas to jest nieporozumienie, że rodzinny dom, w którym wychowywałam się razem z bratem, mama nie może kupić, aby został w naszej rodzinie. Tyle lat o niego dbaliśmy. Mama mieszka tam przecież od 65 lat!

– mówi ze smutkiem pani Danuta.

9 listopada adwokat Szczepański został poinformowany, że sprawa – wraz z pismem dotyczącym wezwania do wykonania przyrzeczenia publicznego i przeniesienia na rzecz zainteresowanych prawa własności lokali komunalnych – z Biura Spraw Lokalowych została przekazana do Wydziału Gospodarki Nieruchomościami UMP. W przypadku negatywnej odpowiedzi urzędu, poznanianki zastanawiają się nad wniesieniem sprawy do sądu. Czekają na odpowiedź, natomiast "Głos Wielkopolski" dostał ją szybciej.

Renata Murczak, dyrektor Biura Spraw Lokalowych UMP przekazała, że zakończone postępowanie przed sądem w Warszawie nie umożliwiło rozpoczęcia sprzedaży lokali.

– Konieczne byłoby jeszcze przeprowadzenie postępowania regulacyjnego, polegającego na przyłączeniu kompleksu garaży położonych przy pl. Wielkopolskim 1-4, na których ustanowione jest prawo użytkowania wieczystego do księgi wieczystej nieruchomości przy ul. 23 Lutego 29/33 – wyjaśnia Murczak.

Natomiast Paweł Diakowicz, zastępca dyrektora Wydziału Gospodarki Nieruchomościami UMP, poinformował, że na tę chwilę nie podjęto decyzji o przeprowadzeniu regulacji prawnej w tym budynku, zatem sprzedaż lokali nie jest możliwa.

Ograniczenie sprzedaży lokali mieszkalnych w budynku przy ul. 23 Lutego ma być częścią polityki mieszkaniowej prowadzonej przez miasto. Polega ona na tworzeniu warunków do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych gospodarstw domowych o niskich dochodach. W związku z tym, jak tłumaczy Murczak, zwalniane do dyspozycji gminy lokale przeznaczane są na realizację tego celu.

Zobacz też: W tych miastach buduje się najwięcej mieszkań. Co z Poznaniem?

– Prawo do sprzedaży lokali komunalnych przysługuje wyłącznie miastu. Mieszkanie komunalne można wykupić jedynie wtedy, gdy właściciel (w tym przypadku miasto Poznań) przeznaczy je na sprzedaż. Najemcy nie przysługuje zatem roszczenie o sprzedaż zajmowanego lokalu

– zaznacza urzędniczka.

Zapewnia jednak, że w przypadku podjęcia takiej decyzji mieszkańcy zostaną o tym poinformowani, a miasto będzie zobowiązane respektować prawo pierwszeństwa wynikające z ustawy o gospodarce nieruchomościami. – Aktualnie trwa w mieście dyskusja, czy wznowić sprzedaż lokali na rzecz najemców, a jeśli tak, to na jakich zasadach – dodaje Murczak.

Natomiast jeśli chodzi o "przyrzeczenie publiczne", to zdaniem Pawła Diakowicza, prawnicy – reprezentujący panią Barbarę i panią Kazimierę – wysnuli błędny wniosek. Zgodnie z Kodeksem cywilnym przytoczonej wypowiedzi zastępcy prezydenta Mariusza Wiśniewskiego z 2015 r. nie można kwalifikować jako "przyrzeczenie publiczne".