Ważne zmiany w zasiłkach zusowskich 2022. Korzystniejszy chorobowy i macierzyński. To trzeba wiedzieć!

Zmiany wynikają z nowelizacji ustawy zasiłkowej z 24 czerwca 2021 r. Nowe przepisy weszły w życie od początku 2022 roku.

Jedna ze zmian dotyczy prawa do zasiłku chorobowego dla osób objętych dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, czyli między innymi prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących.

– Przedsiębiorcy mogą dostać świadczenia z ubezpieczenia chorobowego nawet wtedy, gdy opłacą składki po terminie – mówi Marlena Nowicka, rzeczniczka ZUS w Wielkopolsce.

To bardzo ważna zmiana, bo co roku ZUS otrzymywał ponad 150 tys. wniosków o przywrócenie terminu płatności składek od przedsiębiorców, którzy spóźnili się z ich opłaceniem, a chcieli zachować prawo do zasiłku. Od początku nowego roku takie wnioski nie są już potrzebne.

– Dodatkowo w przypadku osób, których niezdolność do pracy powstanie w okresie, gdy będą miały zaległości składkowe w kwocie wyższej niż 1 proc. minimalnego wynagrodzenia, nowo wprowadzane regulacje umożliwiają otrzymanie świadczenia po spłacie zadłużenia – dodaje rzeczniczka. – Prawo do tych świadczeń ulegnie jednak przedawnieniu, jeżeli zadłużenie nie zostanie spłacone w ciągu 6 miesięcy od dnia powstania prawa do świadczenia.

Przeszkodą w wypłacie zasiłku nie jest natomiast zadłużenie wynoszące maksymalnie 1 proc. minimalnego wynagrodzenia.

To ważna informacja dla wszystkich, którzy będą musieli leczyć się w szpitalach. Zasiłek chorobowy za czas pobytu w lecznicy będzie wyliczany na korzystniejszych zasadach.

W 2021 r. zasiłek chorobowy za okres hospitalizacji był niższy od standardowej stawki procentowej i wynosił co do zasady 70 proc. podstawy wymiaru zasiłku. Od nowego roku miesięczny zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 80 proc. bez względu na to, czy dotyczy osoby hospitalizowanej czy chorującej w domu.

Od 2022 roku podstawy wymiaru zasiłku nie trzeba też obliczać na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków (bez względu na ich rodzaj) nie będzie przerwy albo przerwa będzie krótsza niż miesiąc kalendarzowy. Dotychczas w przepisach była mowa o przerwie krótszej niż 3 miesiące kalendarzowe.

Tzw. okres zasiłkowy wynosi standardowo 182 dni i określa łączny czas, przez który można pobierać zasiłek chorobowy.
Do tego samego okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie nieprzerwane okresy niezdolności do pracy, nawet jeżeli niezdolność ta jest spowodowana różnymi przyczynami. W przypadku przerw do okresu zasiłkowego wlicza się okres niezdolności do pracy przypadający przed przerwą o ile jest ona spowodowana tą samą przyczyną, a przerwa nie przekracza 60 dni. Od stycznia nie ma znaczenia, jaka choroba była powodem niezdolności do pracy przed i po przerwie. Przerwa będzie liczona tak samo, bez względu na to czy chodzi o te same choroby, czy różne.

Wyjątkiem od tej zasady jest niezdolność do pracy przypadająca na czas ciąży. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresów niezdolności do pracy przypadających przed przerwą wynoszącą do 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.

Według nowych przepisów po ustaniu ubezpieczenia będzie można pobierać zasiłek chorobowy do 91 dni. Ta zasada nie będzie dotyczyła m.in. osób chorych na gruźlicę lub niezdolnych do pracy w okresie ciąży.

Oczywiście, osoba, której wyczerpał się okres zasiłku, nadal będzie mogła wystąpić o świadczenie rehabilitacyjne. Przysługuje ono maksymalnie przez 12 miesięcy choremu, który rokuje odzyskanie zdolności do pracy w wyniku dalszego leczenia lub rehabilitacji.

Prawo do zasiłku macierzyńskiego uzyskały od stycznia kobiety, które urodziły dziecko po ustaniu zatrudnienia, jeśli ubezpieczenie zakończyło się w czasie ciąży z powodu śmierci pracodawcy. Dotychczas nie miały w takiej sytuacji prawa do zasiłku.

Jeśli ubezpieczona była zatrudniona na umowę o pracę i ta umowa wygasła z powodu śmierci pracodawcy, to do dnia porodu kobieta będzie otrzymywać zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Oznacza to, że kobiety w ciąży, które stracą umowę w związku ze śmiercią pracodawcy, są zabezpieczone tak samo jak te, których pracodawca uległ likwidacji lub upadłości.