Komitet Obywatelskiej Inicjatywy Ustawodawczej Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP” skierował do parlamentu nowelizację ustawy, która znosiłaby obowiązek szczepień w naszym kraju. Członkini stowarzyszenia i główna twarz ruchów antyszczepionkowych Justyna Socha w swoim wystąpieniu w Sejmie przekonywała, że system przymusu szczepień ochronnych w innych państwach zakwestionował Europejski Trybunał Praw Człowieka. - W świetle tych orzeczeń Polska łamie prawa człowieka. Europejski Trybunał Praw Człowieka wskazywał, że przymus szczepień ochronnych, z którym nieuchronnie wiąże się możliwość wystąpienia powikłań poszczepiennych, w tym także śmierć, narusza art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka - twierdziła Socha.
Jednak sprawa wygląda inaczej. Przede wszystkim trzeba rozróżnić dwa terminy: „ingerencja” i „naruszenie”. Jak podkreśla prof. Ireneusz Kamiński, wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim i członek Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, czym innym jest „ingerencja w prawo do prywatności, o którym mówi przytoczony art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, a czym innym jest naruszenie tego prawa”. - Prawo do prywatności nie jest prawem absolutnym. Zatem mogą być różne racje – indywidualne bądź publiczne – uzasadniające ingerencję. W tym przypadku mamy ingerencję, ale jest ona zgodna z art. 8. Podobnie jest np. ze swobodą wypowiedzi, która też nie jest absolutna i zdarzają się ingerencje w jej obrębie, które muszą mieścić się one w pewnym rygorze – mówi Agencji Informacyjnej Polska Press.
Jak dodaje ekspert ów rygor musi spełniać trzy wymogi. Po pierwsze – ingerencja musi być legalna, a więc musi wynikać z wcześniej istniejących przepisów prawa. W tym konkretnym przypadku muszą istnieć przepisy prawa polskiego nakładające obowiązek szczepień.
Po drugie ingerencja musi być połączona z ochroną interesów publicznych bądź indywidualnych i w kontekście art. 8. te dobra publiczne są wymienione (zidentyfikowane wprost) w zapisach konwencji. W tym przypadku mamy do czynienia z ochroną zdrowia całej populacji, która jest jednym z punktów.
Po trzecie - nawet jeżeli zdarza się, że pewne negatywne konsekwencje dla zaszczepionych pojedynczych osób mogą wystąpić - to nie ma wątpliwości, że w konfrontacji ze zdrowiem zbiorowości jest to jednak ingerencja proporcjonalna (zasada proporcjonalności), która jest konieczna.
Ekspert przytacza przykład sprawy Boffa i innych przeciwko San Marino. W sprawie tej rodzice wnieśli skargę o naruszenie art. 2, 5, 8 i 9 Konwencji (prawo do życia, prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego, prawo do poszanowania życia prywatnego i osobistego, a także wolność myśli, sumienia i wyznania) w sytuacji przymusowych szczepień ich dzieci przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
Warto podkreślić, że sprawy tej nie prowadził Europejski Trybunał Praw Człowieka, a było to orzeczenie starszej instytucji, czyli Europejskiej Komisji Praw Człowieka (która nie istnieje od pierwszego listopada 1998 r.). Wówczas był to, mówiąc w uproszczeniu, organ orzekający w pierwszej instancji. Drugą instancją był Europejski Trybunał Praw Człowieka, który aktualnie jest jedyną tego typu instytucją. - Istotne jest to, że mamy do czynienia z pewnym dorobkiem orzeczniczym. Zatem to co robiła Europejska Komisja Praw Człowieka nie zostało zapomniane, lecz jest częścią pewnego „bloku strasburskiego”, określającego standardy wynikające z Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – mówi ekspert.
Europejska Komisja Praw Człowieka potwierdziła, że obowiązkowe szczepienia stanowią ingerencję (nie naruszenie) w prawo do życia rodzinnego. Ale to sprawy nie zakończyło. Następnie komisja przystąpiła do badania, czy ta ingerencja jest zgodna z Europejską Konwencją Praw Człowieka, czy też nie. - Badając tę sprawę rozstrzygnęła jednoznacznie, że ingerencja jest zgodna z konwencją - ponieważ istnieje uzasadnione dobro publiczne (interes publiczny, wartość publiczna) w postaci ochrony zdrowia zbiorowości. Zabezpieczenia przed pewnymi chorobami, mogą wiązać się pewnymi niedogodnościami, takimi jak np. szczepienia o charakterze obowiązkowym. Uznano, że mamy tu do czynienia z ingerencją, która jest proporcjonalna – konieczna, aby realizować dobro publiczne. Zatem nie doszło do naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – kwituje specjalista.
POLECAMY:
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
