Wspomnienie: 10 lat temu odszedł Andrzej Saturna, pianista, pedagog i publicysta

Mocą swojej osobowości, kulturą, spokojem i wrażliwością budził szacunek, wśród tych którzy go znali. Był urokliwy, pogodny, dowcipny, a przy tym jak wspominał twórca poznańskiej Pro Sinfoniki Alojzy Andrzej Łuczak był wzorem skromności i szlachetności.
Andrzej Saturna urodził się w Poznaniu 22 marca 1927 roku. Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej uczęszczał do klasy fortepianu w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu. Po wybuchu wojny jak wielu młodych Polaków zmuszony był przez Niemców do ciężkiej pracy.

Po wojnie uczęszczał najpierw do Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej, a gdy ją ukończył został studentem ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej gdzie do 1952 był w klasie profesora Wacława Lewandowskiego. Od 1952 roku kontynuował studia w PWSM w Krakowie u prof. Haliny Ekierówny. Był dobrze zapowiadającym się pianistą .Recenzent Kazimierz Nowowiejski zauważył u niego polot i rzetelne przygotowanie.

Jeszcze w czasie studiów zdecydował się na specjalność pedagogiczną i od 1 września 1956 był nauczycielem Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej nr 1, a potem Państwowego Liceum Muzycznego w Poznaniu.. Wśród jego uczennic była m.in. Anna Maria Szmeterling czyli późniejsza Anna Jantar. Gdy w 1960 roku z inicjatywy kilkoro muzyków poznańskich powstało Stowarzyszenie Artystyczne Młodych Muzyków Andrzej Saturna został jego prezesem i przez dwa lata organizował prezentacje młodych muzyków. Pod koniec lat 60. związał się z powstałym wtedy w Poznaniu Młodzieżowym Ruchem Miłośników Muzyki Pro Sinfonika.

Jeszcze w 1961 roku Andrzej Saturna został wykładowcą ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu. Prowadził naukę gry na fortepianie dla studentów Wydziału Wychowania Muzycznego i szeregu przedmiotów z zakresu upowszechniania muzyki. Na Wydziale Teorii Dyrygentury i Kompozycji prowadził seminaria dotyczące krytyki muzycznej i prelekcji. W 1969 roku Andrzej Saturna został dziekanem Wydziału Instrumentalnego na uczelni. Funkcję te pełnił przez 6 Lat.. Natomiast w roku 1975 został dziekanem Wydziału Wychowania Muzycznego. Nadto w latach 1978 -80 był dyrektorem Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 przy ulicy Solnej.

Od 1965 roku pojawiła się w życiu Andrzeja Saturny działalność publicystyczna. Na początku w latach 1965-71 publikował w miesięczniku „Nurt”. Powrócił do niego w roku 1987 i pisał do rozwiązania tego pisma w roku 1989. Z czasem otrzymał także propozycje pisania dla innych poznańskich gazet. Jego teksty pojawiały się w tygodniku „Tydzień”, a w latach 1972-78 i 1981/82 był recenzentem muzycznym „Głosu Wielkopolskiego”. Pisał też w „Południowej Wielkopolsce” i w „Ziemi Kaliskiej” gdzie recenzował wybrane koncerty Kaliskiej Orkiestry Symfonicznej (dziś Filharmonii Kaliskiej). W sumie był autorem ponad 260 tekstów, a rzetelność zyskiwała mu uznanie tak świata artystycznego i jak i melomanów. Przygotowywał też Andrzej Saturna recenzje dla Telewizji Poznań. Odszedł nagle 7 lipca 2008. Spoczywa na Cmentarzu Górczyńskim.. Wiele jego tekstów ukazało się w wydanej w roku 2012 pod redakcją Teresy Dorożały-Brodniewicz przez Wydawnictwo Akademii Muzycznej książce „Artyzm i rzemiosło”.

POLECAMY: