Zabił na pasach 25-letnią Julię. Sprawca wypadku na ul. Hetmańskiej w Poznaniu skazany

W czwartek, 19 maja zapadł wyrok w sprawie śmiertelnego wypadku na ul. Hetmańskiej w Poznaniu. 1 lipca 2021 roku 68-letni Tadeusz I. potrącił 25-letnią Julię, która prawidłowo przechodziła przez przejście dla pieszych. Mężczyzna jechał szybciej, niż powinien.

Sąd skazał Tadeusza I. na karę 4 lat pozbawienia wolności. Orzekł wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 10 lat oraz zapłatę zadośćuczynienia na rzecz pani Matyldy, matki Julii w wysokości 20 tys. zł.

– Gdyby oskarżony jechał przepisowo, mógłby się zatrzymać. Nie doszłoby do tragedii. Piesza była na przejściu dla pieszych, bezwzględne miała pierwszeństwo

– uzasadniał wyrok sędzia Marcin Kieroński.

Sędzia dodał, że dzisiejszy wyrok powinien być przestrogą dla innych kierowców.

– Funkcja prewencji ma wskazać wszystkim kierującym, że jeżeli będą łamać przepisy, to reakcja ze strony państwa i wymiaru sprawiedliwości będzie bardzo surowa. Żadna kara oczywiście, nie przywróci życia, ale surowa kara orzeczona w tej sprawie, czyli 4 lata pozbawienia wolności, może uświadomić innym kierującym, którzy dowiedzą się o tej sprawie, że nie warto przekraczać prędkości

– mówił sędzia.

Wyrok, choć surowy, nie jest satysfakcjonujący dla matki Julii, która domagała się 6 lat więzienia dla Tadeusza I.

– Uważam, że jest to niesprawiedliwe. Wiem, że życia Julii już nic nie wróci, ale to jest niesprawiedliwe. Nie zasłużyła na taką brutalną śmierć. On [oskarżony - red.] odebrał mi nawet prawo pożegnania się z nią. Nie pozwolono mi zobaczyć jej ciała, tak było zmasakrowane

– mówiła po rozprawie pani Matylda.

Oskarżony przyznał się do spowodowania wypadku. Podczas posiedzenia sądu, jeszcze przed rozpoczęciem procesu, mężczyzna chciał dobrowolnie poddać się karze. Zaproponował wówczas dla siebie karę w zawieszeniu. Prokuratura stanowczo sprzeciwiła się temu, twierdząc, że jedyną możliwą karą za śmiertelne potrącenie młodej kobiety powinna być kara bezwzględnego więzienia.

Tadeusz I. nie podważał ustaleń prokuratury, co do wypadku, ale jak zeznał, nie pamięta samego zdarzenia.

– Bezpośrednio przed wypadkiem nie widziałem tej pieszej, nie wiem dlaczego jej nie dostrzegłem. Jakbym miał jakąś czarną dziurę. Nie pamiętam, czy hamowałem. Pamiętam samo uderzenie, że uderzyłem w coś, co upadło. To była ta kobieta

– zeznawał oskarżony.

Podczas procesu oskarżony wyraził skruchę. Powiedział, że jest mu przykro i ma wyrzuty sumienia, przez które leczy się psychiatrycznie.

Przypomnijmy, prokurator domagał się dla Tadeusza I. kary 2 lat więzienia, zakazu prowadzenia pojazdów na okres 5 lat oraz zapłaty zadośćuczynienia dla pani Matyldy, matki Julii w wysokości 20 tys. zł. Z kolei pełnomocnik pani Matyldy wnosił o wymierzenie oskarżonemu kary 6 lat więzienia i 10-letniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Natomiast obrońca oskarżonego wnioskowała o wymierzenie kary w zawieszeniu. Jednocześnie sam 68-latek domagał się przed sądem orzeczenia wobec niego maksymalnego - 15-letniego - zakazu prowadzenia pojazdów.

Julia zginęła o 5 rano, w drodze do pracy, przechodząc przez przejście dla pieszych na skrzyżowaniu ulic Hetmańskiej i Kolejowej. Sytuacja rodzinna 25-latki była trudna. Młoda kobieta pomagała w utrzymaniu rodziny: matki, po operacji guza mózgu, zmagającej się ze stwardnieniem rozsianym oraz dwóch braci, w tym 8-latka cierpiącego na autyzm.

O tym, jak życie rodzinne wywróciło się do góry nogami opowiadała podczas rozprawy pani Matylda, matka Julii.

– Julia pracowała, pomagała mi finansowo w utrzymaniu mieszkania. Ja zajmuję się niepełnosprawnym 8-letnim synem, który przez autyzm wymaga całodobowej opieki

– mówiła pani Matylda.

Mówiła też, że po śmierci Julii zachowanie jej syna drastycznie się zmieniło.

– Syn był bardzo związany z siostrą, gdy ja byłam w szpitalu - cierpię na stwardnienie rozsiane i jestem po operacji guza mózgu - to Julia zajmowała się bratem. W tej chwili syn ma bardzo silne ataki autoagresji, w nocy budzi się z krzykiem, jest na lekach nasennych, żeby mógł przespać noc

– wskazała.

Dodała też: – Jak syn widzi szczęście koło niego, np. dzieci w szkole, to wpada w histerię i krzyczy, żeby wezwać policję, bo stwierdził, że jak będzie niegrzeczny, to policja go zastrzeli i wróci do siostry. Chce się wyrwać na ulicę i wpaść pod samochód tak jak siostra. Ma myśli samobójcze, cały czas muszę go pilnować. 8-letnie dziecko, które myśli o śmierci...

Przez lekceważenie przepisów, na ul. Hetmańskiej stosunkowo często dochodzi do wypadków. Niektóre kończą się tragicznie, tak jak ten z czerwca ubiegłego roku, kiedy po uderzeniu w słup trakcyjny auto stanęło w płomieniach. Wówczas zginęło dwóch mężczyzn.

Kierowcy ul. Hetmańską mogą jechać zazwyczaj z prędkością do 70 km/h. Jednak m.in. na skrzyżowaniu, na którym zginęła Julia obowiązywało ograniczenie prędkości do 50 km/h. Jak ustalono Tadeusz I. jechał szybciej, co najmniej 90 km/h.

Po serii wypadków na ul. Hetmańskiej w końcu zaszły zmiany. Pojawił się tam fotoradar. Z kolei na odcinku od ul. Rolnej do ul. Dmowskiego wprowadzone zostało ograniczenie prędkości do 50 km/h, natomiast na skrzyżowaniu ul. Hetmańskiej i Kolejowej sygnalizacja świetlna pracuje całą dobę, a w rejonie tego skrzyżowania wyznaczone zostało miejsce do przeprowadzania kontroli policyjnej.

Zobacz też: