Images of Change - obraz zmian naszej planety
NASA pod hasłem Images of Change (pl. obrazy zmian) opublikowała szereg fotografii ukazujących zmiany klimatyczne a także te, które zachodzą wraz z upływem pór roku w różnych miejscach naszej planety. Niektóre zdjęcia z "kiedyś" i "dziś" dzielą dziesięciolecia, czasem jednak są to zaledwie miesiące. Wniosek płynący z projektu jest mocno pesymistyczny - nasza planeta topnieje i wysycha w oczach.
Zimą 2017–1818 w Morzu Beringa utworzyło się mniej lodu niż podczas jakiejkolwiek zimy od początku zapisów w 1850 r. Zwykle pod koniec kwietnia lód pokrywa ponad 500 000 kilometrów kwadratowych morza, czyli mniej więcej obszar odpowiadający dwukrotnej wielkości Teksasu. Zasięg lodu w tym samym czasie w 2018 roku wynosił zaledwie 10 proc. normy. Zmiany w topnieniu lodu morskiego mogą wpływać na zakwity fitoplanktonu, co z kolei może zdestabilizować cały ekosystem morza Beringa. Co więcej, otwarta woda pochłania więcej energii słonecznej niż lód, co przyczynia się do dalszego ocieplania planety.
Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory
NASA's Earth Observatory
Zobacz więcej zdjęć w galerii. Użyj suwaka, by porównać zdjęcia archiwalne z aktualnymi.
Zgodnie ze słowami naukowców z National Snow and Ice Data Center (NSIDC), w 2020 roku odnotowano drugi najniższy w historii zasięg lodu morskiego w Arktyce, przy czym historia zapisów liczy sobie 42 lata. Dyrektor NSIDC Mark Serreze podkreśla, że nie tylko kurczy się zasięg lodu latem, ale też lód staje się cieńszy. To podwójna strata.
Wielu sceptyków powie, że nie jest to winą człowieka, gdyż tak było zawsze - po zlodowaceniach następowało ocieplenie i jest to cykl towarzyszący Ziemi od jej zarania. Jak w takim razie wytłumaczyć niebywałe tempo obecnie zachodzących zmian? Stanowisko nauki jest jednoznaczne, o czym możemy przeczytać na stronie Nauka o Klimacie.
Ocieplenie powodują gazy cieplarniane, a dziś to człowiek zwiększa ich zawartość w atmosferze. Świadczą o tym niezależne pomiary, wykonywane z Ziemi i z kosmosu, w atmosferze i w oceanach, w stacjach meteorologicznych i w laboratoriach.
Wielkie wymieranie
Naukowcy oceniając obecną sytuację naszej planety mówią o kolejnej fali wielkiego wymierania. Termin opisuje gwałtowne (w skali geologicznej) wyginięcie wielu gatunków w wyniku zadziałania globalnych czynników środowiskowych. W dziejach życia na Ziemi zidentyfikowano kilka takich masowych wymierań.
Zdjęcia ukazują efekty trwającego 19 lat wylesiania w argentyńskiej części Gran Chaco, największego suchego lasu w Ameryce Południowej. Sąsiednie lasy deszczowe Amazonii są większe i bardziej zróżnicowane biologicznie, ale Gran Chaco stanowi siedlisko dla tysięcy gatunków roślin i setek gatunków zwierząt, jak podaje World Wildlife Fund. Na zdjęciu z 2019 r. znaczna część lasu została zastąpiona polami uprawnymi. Argentyna jest trzecim co do wielkości producentem soi na świecie.
Czytaj więcej na stronie NASA's Earth Observatory
NASA's Earth Observatory
Niestety okazuje się, że człowiek jest odpowiedzialny nie za pierwszą katastrofę ekologiczną w dziejach naszej planety. Gdy 70 tys. lat temu gromady homo sapiens wyruszyły z Afryki wschodniej, doprowadzały do wymarcia wielu gatunków lokalnej fauny i flory na terenach, które zasiedlały. Yuval Noah Harari w swojej książce Sapiens. Od zwierząt do bogów dokładnie opisuje proces podboju nowych terytoriów przez pierwszych ludzi.
Na długo przed rewolucją przemysłową homo sapiens był wśród wszystkich organizmów sprawcą wymarcia największej liczby gatunków roślin i zwierząt. Mamy wątpliwy zaszczyt bycia najbardziej morderczym gatunkiem w annałach biologii. Gdyby ludzie więcej wiedzieli o pierwszej i drugiej fali wymierania, to być może nie lekceważyliby w takim stopniu trzeciej fali, której są częścią.
Zdjęcia opublikowane przez NASA zdają się potwierdzać powyższą tezę. Gwałtowne zmiany klimatyczne, które powoduje działalność człowieka, prowadzą do degradacji środowiska takiego, jakie znaliśmy do tej pory. Oczywiście, Ziemia na pewno przetrwa - pytanie w jakim kształcie i czy człowiek będzie dalej na pokładzie.
Punkty krytyczne dla klimatu
Dla oceny powagi katastrofy klimatycznej naukowcy wyznaczyli tzw. punkty krytyczne dla klimatu. Czym są? To zjawiska, które uruchamiają pewne nieodwracalne procesy w degradacji środowiska naturalnego, jakie znamy. Z 13 wyznaczonych przez naukowców punktów urzeczywistniło się już 9, na co wskazuje raport przygotowany przez Zespół ds. Zmian Klimatu (Intergovernmental Panel on Climate Change). Jakie zmiany zachodzą już teraz?
- Zniszczenie amazońskiego lasu deszczowego przez nawracające susze
- Redukcja lodu morskiego w Arktyce
- Osłabienie prądów morskich w Atlantyku
- Zniszczenie lasów borealnych przez pożary i plagi szkodników
- Masowe wymieranie organizmów żyjących na Wielkiej Rafie Koralowej
- Stopnienie pokrywy lodowej Grenlandii
- Stopnienie wiecznej zmarzliny
- Stopnienie pokrywy lodowej w zachodniej Arktyce
- Topnienie lądolodu Antarktydy wschodniej
Brak natychmiastowych działań sprawi, że kolejny punkt krytyczny dla klimatu, jakim jest wzrost średnich temperatur o 1.5 stopnia Celsjusza, może zostać przekroczony już w 2040 roku. Jak do tej pory zmieniła się nasza planeta, i to w ciągu ostatnich lat? Zobacz w galerii:
Na stronie NASA widać także kilka pozytywnych zmian. Okazuje się, że mimo masowego topnienia lądolodów, jeden z nich się odbudowuje. Chodzi o lądolód Brüggen w Chile. By odkryć więcej pozytywnych, choć niestety jednostkowych historii, przejdź na stronę projektu Images of Change.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na Twitterze!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
Wyspa zamieszkała przez dzikie plemię
