Zmarł Zdzisław Szostak, dyrygent i kompozytor przez wiele lat związany z Poznaniem [WSPOMNIENIE]
W sobotę w wieku 89 lat zmarł profesor Zdzisław Szostak, wybitny polski, dyrygent, pedagog i kompozytor przez wiele lat związany z Poznaniem.
Zdzisław Szostak urodził się 13 stycznia 1930 roku w Sosnowcu. W jego rodzinie nie uprawiano muzyki, ale nie stawiano mu przeszkód w wyborze zawodu.
W latach 1945-50 uczył się w Liceum Muzycznym w Katowicach, a w latach 1950-55 studiował w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (dyrygenturę u Artura Malawskiego, a kompozycję u Bolesława Szabelskiego). Podczas studiów prowadził chóry, w tym działający przy Filharmonii Śląskiej chór Ogniwo. Przez trzy lata był nauczycielem w Liceum Muzycznym w Katowicach.
1 lutego 1955 został asystentem dyrygenta Filharmonii Śląskiej. Po ukończeni stażu asystenckiego przeniósł się do Poznania. 1 września 1958 objął stanowisko dyrygenta Filharmonii Poznańskiej, a od roku 1967 został kierownikiem artystycznym Filharmonii Poznańskiej. Funkcję tę pełnił do roku 1971.
W swych poznańskich latach Zdzisław Szostak rozwinął swoją działalność dyrygencką i kompozytorską. Skomponował m.in. "Małą Uwerturę" (1960) wykonaną na I Poznańskiej Wiośnie Muzycznej oraz w roku 1958 operę kameralną "Ważka" z librettem Ryszarda Daneckiego.
Przy Towarzystwie Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego utworzył chór kantatowo-oratoryjny, który wykonywał wiele dzieł razem z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej. W roku 1967 na inauguracji V Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego prowadził wielkie dzieło Artura Malawskiego "Wierchy", a w III etapie akompaniował laureatom konkursu.
Na Poznańskich Wiosnach Muzycznych był wykonawcą prawykonań wielu utworów. Podczas 13 lat współpracy z Filharmonią Poznańską dokonał wielu nagrań dla radia i telewizji. Prowadził koncerty na Litwie, w Armenii, w Bułgarii, Rumunii i w Niemczech. W rok 1960 otrzymał prestiżową nagrodę studenckiego klubu Od Nowa. W sezonie artystycznym 1971/72 został zastępcą dyrektora do spraw artystycznych Państwowej Filharmonii w Łodzi. Funkcję tę pełnił przez kolejne 16 lat do roku 1987.
Zdzisław Szostak dyrygował prawie wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce. Akompaniował wielu światowej sławy solistom jak Martha Argerich, Daniel Szafran, czy Rudolf Kerer, a także najwybitniejszym solistom polskim. Wielu nagrań archiwalnych dokonał z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.
Do roku 1990 intensywnie współpracował z wytwórniami filmów fabularnych, dla których dokonał nagrań ścieżek dźwiękowych do wielu filmów. Sam skomponował muzykę do takich filmów jak "Aria dla atlety", "Królowa Bona", "Limuzyna Daimler Benz", "Thais", czy "Kornblumenblau". Za dzieło swojego życia uważał "Missa Latinea", kompozycję dedykowaną papieżowi Janowi Pawłowi II. W styczniu tego roku oryginał tego utworu podarowł ojcom Paulinom na Jasnej Górze.
W 1987 roku Zdzisław Szostak wycofał się z etatowej pracy w filharmoniach, pozostając nadal na Akademii Muzycznej w Łodzi, z którą był związany od roku 1971 i gdzie m.in prowadził Ogólnouczelnianą Studencką Orkiestrą Symfoniczną. Nagrywał muzykę filmową głównie z Sinfonią Varsovią. Przede wszystkim była to muzyka Zbigniewa Preisnera.
W 1992 roku Zdzisław Szostak zadebiutował udanie jako dyrygent operowy. Przygotował premierę "Romea i Julii" Hectora Berlioza. Utwór ten został przedstawiony publiczności w wersji baletowej. Zdzisław Szostak był członkiem honorowym Młodzieżowego Ruchu Miłośników Muzyki Pro Sinfonika.
Lubił literaturę piękną i film. Wolny czas spędzał najchętniej na działce wśród lasów i ptaków. Wysoko cenił sobie lojalność.