Dodatek XXL: Jak zmieniał się Poznań [MAPY]
Plan dzielnic centralnych 1958 rok
Kolejne zmiany na mapie Poznania oznaczała druga wojna światowa. Władze okupacyjne postanowiły rozciągnąć miejską jurysdykcję na te obszary, gdzie znajdowały się obiekty ważne z punktu widzenia potrzeb wojennych. Dlatego w granicach Poznania znalazły sie: Fabianowo, Junikowo, Ławicę, Krzyżowniki, Strzeszyn, Antonin, Chartowo, kobylepole, Żegrze, Szczepankowo, Minikowo, Spławie i Krzesiny. W ten sposób obszar miasta zwiększył się do 22,578 hektarów. Równocześnie liczba mieszkańców wzrosła do 318 tysięcy. Po wojnie sytuacja się zminiła. I tak po ostatecznych przyłączeniach i regulacjach granic, w 1956 roku obszar miasta zajmował 21955 hektarów. Oprócz dzielnic i osiedli typowo miejskich, do teretorium miasta przyłączono wiele osiedli podmiejskich (np. Antoninek, Szczepankowo, Starołęka, Krzyżowniki, Podolany, Ławica) podmiejskich wsi (np. Spławie, Krzesiny, Głuszyna, Piotrowo, Fabianowo, Psarskie) folwarków (np. Michałowo, Edwardowo, Strzeszyn, Naramowice). W 1957 roku miasto podzielono na pięć dzielnic: Stare Miasto, Nowe Miasto, Wilda, Grunwald, Jeżyce. Plan obejmuje swym zasiegiem obszar od Ławicy i Krzyżownik po Antoninek i Kobylepole. Pokazuje stan sprzed przystąpienia do budowy wielkich osiedli na Ratajach i Winogradach. Co więcej plan dokumentuje stan zabytkowych dzielnic: Komandorii, Śródki, Ostrowa Tumskiego. Chwaliszewa i Starego Miasta przed przebudową koryta Warty i zasypaniem zakola Chwaliszewskiego.
Na mapie widać jezioro Malta, które zostało oddane do użytku w 1952 roku.
Mapa Poznania później zmieniała się jedzcze dwukrotnie. W 1973 roku włączono do Poznania część wsi Koziegłowy, Piątkowo i Suchy Las, z kolei w 1986 roku Morasko, Radojewo, Umultowo, Chyby, Kiekrz oraz część wsi Wielkie, Skórzewo, Plewiska i Janikowo.
