Indywidualny wskaźnik

PrzykŁad: Emerytura pani Anny

Pani Anna urodzona 20 września 1949 r. rozwiązała 31 października 2004 r. umowę o pracę i wystąpiła o przyznanie wcześniejszej emerytury na podstawie art. 46 ustawy emerytalnej.
Pani Anna udokumentowała :

Podstawę wymiaru ustala się z wynagrodzeń otrzymywanych w kolejnych 10 latach kalendarzowych wybranych z ostatnich 20 lat, poprzedzających rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę, albo z 20 lat kalendarzowych dowolnie wybranych z całego okresu zatrudnienia, przypadającego przed rokiem zgłoszenia wniosku.

W celu wyboru najkorzystniejszego okresu należy porównać wynagrodzenie osoby ubiegającej się o świadczenie z przeciętnym wynagrodzeniem w kraju (patrz tabela obok na str. II) i wybrać lata, które dają najkorzystniejszy stosunek wynagrodzenia osoby zainteresowanej do przeciętnego wynagrodzenia w kraju.
Średni stosunek wynagrodzenia pracownika do przeciętnego wynagrodzenia w kraju nazywany jest wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru. Wskaźnik ten nie może być wyższy niż 250 proc. Przy wyliczaniu tego wskaźnika z 10 kolejnych lat, przyjmuje się lata następujące bezpośrednio po sobie, choćby nawet ubezpieczony w niektórych z tych lat nie był zatrudniony albo nie mógł przedłożyć zaświadczenia o swoich wynagrodzeniach.
Wówczas za te lata przyjmuje się wskaźnik z wartością zerową.
Ustalenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu polega na wyborze 20 najkorzystniejszych lat, które nie muszą być latami kolejnymi.
Wyliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru z 10 kolejnych lat i 20 najlepszych lat pozwala na dokonanie wyboru wariantu najkorzystniejszego. Wyboru tego mxoże dokonać ZUS, jeżeli wynagrodzenia będą udokumentowane z odpowiednio długiego okresu.
Wysokość emerytury oblicza się od tzw. zwaloryzowanej podstawy wymiaru, której wysokość stanowi iloczyn kwoty bazowej i wskaźnika wysokości podstawy wymiaru.
Kwotę bazową stanowi przeciętne wynagrodzenie z porzedniego roku, pomniejszone o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenie społeczne. Kwota bazowa zmienia się od 1 marca każdego roku.
Od 1 marca 2004 r. kwota bazowa wynosi 1829,24 zł.