Te zbrodnie wstrząsnęły Poznaniem. Historie seryjnych morderców, którzy zabijali w stolicy Wielkopolski

Tadeusz Kwaśniak - "Ręcznikowy Dusiciel"

Swój przydomek zawdzięcza sposobowi, w jaki zamordował pięciu chłopców. Wszystkich zaczepiał w ten sam sposób - przekonywał, że jest znajomym rodziców i musi wejść do mieszkania, aby coś odebrać. Gdy chłopcy wpuszczali go do mieszkania, dusił ich mokrym ręcznikiem, często również gwałcąc.

Kwaśniak grasował w całej Polsce. 20 kwietnia 1990 r. w Bytomiu zaatakował tak 10-letniego chłopca. Ten przeżył tylko dlatego, że udawał martwego.

7 maja 1990 r. zabił 10-latka w Radomiu, a 24 maja zaatakował 11-latka we Wrocławiu. Twierdził, że mści się na jego ojcu za utratę pracy. Zgwałcił chłopca, który duszony zemdlał, ale przeżył. Do mieszkania sprawca wysłał później list z tekstem "Zemsta!!! Czekałem 14 lat".

Kolejnych morderstw dokonał w Szczecinie, Kutnie i Oławie. 3 stycznia 1991 r. zaatakował w Zbąszyniu, ale chłopiec przeżył, a jego zeznania dotyczące wyglądu sprawcy pokrywały się z tym, co już wiedziano o mordercy.

26 lutego 1991 r. Kwaśniak udusił ręcznikiem 12-letniego chłopca na poznańskich Ratajach. Dzięki policjantom z Poznania ustalono, że wcześniej sprawca zaczepiał wielu chłopców w okolicy. Opublikowano w mediach jego portret pamięciowy i ufundowano nagrodę za pomoc w ujęciu mordercy.

Zanim to nastąpiło Kwaśniak zgwałcił kolejnego chłopca we Wrocławiu oraz zaatakował kolejne dziecko w Sosnowcu.

Ostatecznie dusiciel wpadł w ręce policji w Poznaniu pod koniec kwietnia 1991 r. po sygnałach, że podejrzany mężczyzna zaczepia chłopców na os. Rusa.

24 lipca 1991 Kwaśniak popełnił samobójstwo w celi więziennej - powiesił się na bandażu.

Zobacz sylwetki pozostałych morderców ------>