Tylko w ciągu tego roku transport chorych z Poznania, dla których szukano miejsca głównie w Gnieźnie, ale również w Kościanie, Międzyrzeczu i Ciborzu (lubuskie), pochłonął 300 tys. złotych.
Od pieniędzy jeszcze ważniejszy jest negatywny wpływ rozłąki na leczenie człowieka, który próbuje targnąć się na swoje życie albo grozi śmiercią najbliższym. Poznań jest jedynym miastem wojewódzkim na mapie Polski, który całość ostrych interwencji przypadków psychiatrycznych przerzucił na barki uczelni medycznej.
Tymczasem, jak twierdzi poznański profesor, troska o zdrowie psychiczne mieszkańców Poznania i Wielkopolan spada także na władze wojewódzkie i samorządowe. Potrzeby są wyliczone i dobrze wszystkim znane. Powinno być 250 łóżek w Poznaniu, bo wtedy przestanie się kursować z chorymi po kraju. Klinika ma ich 90. i dlatego 53-letni Ireneusz Z., mieszkaniec poznańskiej Wildy, który w stanie ciężkiej depresji próbował popełnić samobójstwo, został odwieziony aż pod Zieloną Górę. Rodzina nie może pozwolić sobie, by tam dojechać.
Poznańscy psychiatrzy wiedzą, co zrobić, aby było normalnie. - W dwóch lub trzech szpitalach już istniejących należy zorganizować oddziały psychiatryczne, jak to już zrobiła wojewódzka lecznica w Kaliszu - mówi prof. Rybakowski.
Ten pomysł, zgodny ze światowymi trendami i wielkopolskimi planami, popiera Barbara Trafarska, dyrektor Wojewódzkiego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gnieźnie. - Pacjent bez czekania, a więc od razu powinien trafiać do szpitala i to trzeba mu zagwarantować.
Czy dyrektorzy szpitali zgodzą się na oddziały psychiatryczne? Na razie to pytanie pozostaje bez odpowiedzi.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
