Były piłkarz Lecha Poznań niespodziewanie zakończył karierę. Łukasz Teodorczyk: "Piłka dała mi nowe życie"

O zakończeniu kariery "Teo" zdecydował poinformować na swoim koncie na Instagramie.

Nadszedł dzień, o którym myślałem bardzo długo. Długo tez czekałem, żeby się z tym pogodzić i pewnie jeszcze trochę mi to zajmie. Chciałbym napisać kilka słów kibicom, ludziom związanym z piłką i bezpośrednio ze mną. Ostatnie lata nie wyglądały tak jak chciałem, więcej czasu spędziłem w gabinetach niż na boisku. Próbowałem, walczyłem, jednak moje ciało nie współpracuje z głową, charakterem i nie chce dać 100%. Kiedy nie mogę dać z siebie wszystkiego to nie zaczynam, wiec muszę skończyć. Dziękuję wszystkim dobrym ludziom, których spotkałem na swojej drodze. Piłka dała mi nowe życie. Dała mi wszystko, bo gdy zaczynałem jako młody chłopak z małej miejscowości nie miałem nic, oprócz marzeń. Bardzo ciężko pracowałem na to, co udało mi się osiągnąć, przeżyć, zobaczyć… na to jakim jestem człowiekiem i na to, w którym miejscu się znajduję. Pewnie trochę młodych osób to przeczyta, więc kieruję kilka słów również do Was. Jeżeli nie masz nic, to nie czuj się gorszy! Nie daj sobie wmówić, że nic nie osiągniesz! Głowa do góry, zaciśnij zęby i walcz o swoje marzenia. Mi się udało, więc każdemu z Was może. Zawsze byłem prawdziwy, byłem sobą i taki pozostanę. Do zobaczenia! Teo

- napisał Łukasz Teodorczyk.

"Teo" swoje pierwsze piłkarskie kroki w seniorskiej piłce stawiał w Polonii Warszawa. To w niej zadebiutował na poziomie ekstraklasy. Podczas zimowego okienka transferowego w 2013 roku zasilił szeregi Lecha Poznań. Dla Kolejorza rozegrał 58 meczów, strzelając 28 goli. W sezonie 2014/15 sięgnął z Lechem Poznań po tytuł mistrza Polski, choć zagrał wówczas zaledwie cztery mecze. Latem 2014 roku został sprzedany do Dynama Kijów.

Zobacz też: Miliony dla kapitana Lecha Poznań? Tyle ma zarabiać Mikael Ishak w Kolejorzu. "To najlepiej opłacany zawodnik w historii"

Później jego ścieżki kariery poprowadziły go do Belgii, gdzie w barwach Anderlechtu zostawał mistrzem tego kraju oraz królem strzelców tamtejszej ekstraklasy. Później grał jeszcze dla Charleroi oraz włoskich klubów - Udinese oraz Vicenzie.