Co mówią o "Głosie": Maciej Stroiński

Maciej Stroiński:

Kiedy Polska aspirowała do członkostwa w Unii Europejskiej, na czele rządu stał Leszek Miller, a jego bliskim współpracownikiem w Kancelarii Premiera był Tadeusz Iwiński. Ponieważ zostałem oddelegowany do pisania o Unii, pewnego razu zapytałem pracownicę Centrum Informacyjnego Rządu, czy mógłby polecieć z premierem na tzw. unijne uzgodnienia. Okazało się to łatwiejsze, niż można było przypuszczać i od tego czasu zacząłem latać po Europie z rządową delegacją. Pewnego razu, po wizycie w Danii (wtedy ona przewodniczyła Unii), wracaliśmy samolotem TU154M i do przedziału dziennikarskiego przyszedł Tadeusz Iwiński, by opowiedzieć o szczegółach rokowań. A ja, ponieważ zacząłem dzień o 4 rano, ruszając do Warszawy z Poznania, najzwyczajniej w świecie zasnąłem. Obudziłem się podczas lądowania z pełną świadomością, że nie wiem nic. W Kopenhadze nie było konferencji prasowej, a jedynym źródłem wiedzy był Tadeusz Iwiński... Pognałem więc, wychodząc z samolotu, za ministrem, jednocześnie łamiąc wszystkie procedury bezpieczeństwa. Dopadłem go, gdy wsiadał do rządowej limuzyny i rzuciłem tylko: - Co tam się wydarzyło w tej Danii? - A Tadeusz Iwiński spojrzał, chwilę się zastanowił i powiedział: - Wsiadaj pan do samochodu. O takich sprawach nie będziemy gadać na ulicy. Po drodze z lotniska na dworzec opowiedział mi, że był moment, kiedy jeden z tzw. rozdziałów negocjacyjnych spowodował ostre spięcie między negocjatorami. A to mogło na kilka tygodni rozwalić te nasze negocjacje. Napisałem o tym, a później dowiedziałem się, że o tej sytuacji wiedziałem tylko ja. Bo przespałem lot...