Komunikacja zbiorowa: idée fixe i co dalej?

Bo jeśli poznaniak mógłby dojechać tramwajem lub miejskim autobusem szybko i tanio, auto często zostawiałby w garażu. Samochodów na poznańskich ulicach jednak nie ubywa, ale przybywa. Podobnie jak przybywa niezadowolonych kierowców. Niezadowoleni są też poznaniacy, którzy auta nie posiadają i zatłoczonymi autobusami poruszać się muszą. I to za duże pieniądze (bo im mniej jest pasażerów, tym koszty podróży większe). Niezadowolenie poznaniaków wynika z tego, że choć wiele mówi się o usprawnieniu komunikacji zbiorowej, to brakuje działań zmierzających w tym kierunku. A jeśli już są, to nie do końca trafione.

CZYTAJ KOMENTOWANY TEKST: Tramwaj na Podolany. Kolejna dzielnica Poznania walczy o trasę

Przyznaję, mamy w Poznaniu nowoczesną trasę tramwajową na Franowo. Szybko okazało się jednak, że tunel przecieka, a na torowiskach stoi woda. Posiadamy też długo oczekiwaną Poznańską Elektroniczną Kartę Aglomeracyjną. Nie trzeba jednak przypominać, że z systemu PEKA, wszyscy mają raczej BEKĘ niż realną korzyść. Jest jednak w Poznaniu coś, co sprawdza się doskonale i czego zazdroszczą nam mieszkańcy innych polskich miast. To trasa Poznańskiego Szybkiego Tramwaju. Nic więc dziwnego, że o podobnym rozwiązaniu zamarzyli mieszkańcy kolejnych dzielnic.

Władze miasta powinny pójść w koncepcje sprawdzone i postarać się o trasę tramwajową na Naramowice i Podolany. To na pewno się sprawdzi i zaprocentuje.