O. Leonard Bielecki: Wielki Post to praca nad miłością [ROZMOWA]

Co roku u progu Wielkiego Postu wielu z nas zadaje sobie to samo pytanie - po co nam ten czas, czy jest sens pościć?
O. Leonard Bielecki: Każdy człowiek wiary ma potrzebę poprawy swojego życia, nazywamy to nawróceniem. Wielki Post to czas, gdzie zewnętrzne okoliczności, np. liturgia, sprawiają, że bardziej się mobilizujemy. Nie tyle chodzi o przygotowanie do świąt, ale o rozwój wiary. Wielki Post ma być drogą zbliżającą nas do spotkania z Bogiem. Drogą, w czasie której walczymy z własnymi słabościami, nie tylko poprzez wyrzeczenia: niejedzenie słodyczy czy niechodzenie do kina. Inną praktyką postną może być wierniejsze wykonywanie swoich obowiązków. Wielki Post ma na celu poprawę jakości naszego życia, zwiększenie miłości do drugiego człowieka i do Boga.

Rozpoczynamy go Środą Popielcową i posypaniem głów popiołem.
O. Leonard Bielecki: Robimy to na znak uniżenia i pokuty. Przypominamy sobie o tym, że nasze życie na ziemi jest tymczasowe i warto zwrócić się ku czemuś, co jest nieprzemijające. W formie uniżenia człowiek przyjmuje tę trudną prawdę o sobie i przygotowuje się na czas poprawy kondycji swojego ducha.

Kiedyś pościło się, by przebłagać gniewnego Boga, by uniknąć kary bożej. Teraz Kościół odchodzi od tej interpretacji.
O. Leonard Bielecki: Bóg nie karze człowieka za jego grzechy, to raczej człowiek ponosi ich konsekwencje, które mogą jawić się jako coś bardzo nieprzyjemnego, jako kara. Wielki Post to czas, kiedy możemy za swoje grzechy odpokutować. Idea gniewnego Boga nie jest nam bliska jak kiedyś. Teologia cały czas się rozwija, wciąż poznajemy Boga. On prowadzi pewną pedagogię przez wieki. W ostatnich czasach odkrywamy, że Bóg jest przede wszystkim miłosierny.

Post ma nam przypominać, że nie samym chlebem żyjemy, ale też duchem. W tym czasie mamy szczególnie nad nim pracować. Czym jest duchowa praca i czym różni się od zwykłego szlifowania charakteru?
O. Leonard Bielecki: Praca duchowa jest walką ze swoimi słabościami, także w sensie słabości charakteru. Zły duch wykorzystuje także słabości naszego charakteru. Weźmy choleryka. W tym wypadku praca nad życiem wewnętrznym, to praca nie tylko nad grzechem, ale nad tym, co do grzechu może prowadzić. Choleryk musi więc uczyć się budowy dystansu, by się tak szybko nie denerwować.

Praca nad sobą niesie różne postanowienia. Ludzie wykorzystują do tego również Wielki Post: nie będę jadł słodyczy, nie będę pił kawy. Takie postanowienia rzeczywiście nas rozwijają?
O. Leonard Bielecki: Każda forma ascezy będzie miała sens, jeśli będziemy widzieli w niej jakiś cel. Nie może nim być własna doskonałość, bo inaczej pod koniec postu popadniemy w pychę: "Tak, dałem radę". Celem zawsze powinno być pogłębienie relacji z drugim człowiekiem i z Bogiem. Niepicie kawy wcale nie musi w tym pomóc. Może lepszym postanowieniem byłaby praca nad kulturą wypowiedzi.

Liturgia Wielkiego Postu chce nam pomóc w pracy nad sobą poprzez specjalne nabożeństwa. Ojciec odkurzył Gorzkie Żale. Od czterech lat do kościoła na placu Bernardyńskim w Poznaniu przychodzą na nie tłumy.
O. Leonard Bielecki: Uznałem, że w tej starej ludowej formie może odnaleźć się także współczesny człowiek. I to się potwierdziło. W każdą niedzielę Gorzkie Żale śpiewamy w innej aranżacji muzycznej: jest chór kameralny UAM, harfa, muzyka elektroniczna, instrumenty dawne. To wszystko nie udałoby się, gdyby nie było w tym modlitwy. Ludzie wiedzą, że nie przychodzą na koncert, ale by się modlić. Muzycy stoją ukryci między filarami, a na pierwszym miejscu jest Chrystus.

Rozmawiała Karolina Koziolek

WIDZIAŁEŚ COŚ CIEKAWEGO? ZNASZ INTERESUJĄCĄ HISTORIĘ? MASZ ORYGINALNE ZDJĘCIA?
NAPISZ DO NAS NA ADRES [email protected]!