Sanktuaria Poznania
Sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożej. Franciszkanie, którzy gospodarują w kościele przy dzisiejszej ul. Franciszkańskiej, przybyli do Poznania stosunkowo późno - dopiero na początku XVII w. Kościół Braci Mniejszych Konwentualnych należy do najpiękniejszych świątyń barokowych Poznania. Swój wystrój zawdzięcza dwóm braciom - zakonnym i rodzonym - Antoniemu i Adamowi Swachom. Wszystkie ozdoby stanowią dekorację dla pięknej kaplicy, usytuowanej na przedłużeniu lewej nawy bocznej, gdzie znajduje się słynący łaskami cudowny obraz Matki Bożej. I to on właśnie przyciągał i do dziś przyciąga do tej świątyni pielgrzymów. Obraz oprawiony w srebrną ramę został namalowany w XVII wieku na desce lipowej. Stanowi on kopię wizerunku Maryi z Borku Wielkopolskiego. Dziełko kupił od mieszczanina z sąsiedniej Śródki za zgodą władz zakonnych - niejaki brat Tomasz Dybowski, który też pierwszy zobaczył łzy płynące z oczu Matki Bożej z tego wizerunku. Szybko rozeszła się po Poznaniu wieść, że osoby modlące się u franciszkanów, doznają cudownych uzdrowień. Już w latach 60. XVII wieku specjalnie powołane komisje potwierdziły niezwykłe działanie obrazu i biskup Stefan Wierzbowski oficjalnie uznał wizerunek za cudowny. Od tamtej pory przybywają tu pielgrzymi wypraszać łaski i dziękować za opiekę. Koronacji słynącego cudami wizerunku Matki Bożej dokonał w 1968 r. kardynał Stefan Wyszyński. Wierni z całego Poznania przychodzą tu na odpusty, które są odprawiane 12 września w święto Najświętszego Imienia Maryi oraz w Święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny - 8 grudnia.
