Tydzień Baby: Zdjęcia z tajwańskimi tancerkami

Baba pocieszyła, że koleżanka całkiem nieźle wygląda, a jak dziad fotografię oglądał, to całkiem na fałdki żadne uwagi nie zwrócił, że łajba fajnie odremontowana jedynie ocenił. To i inni faceci też pewnie tak patrzeć będą.

- I to pocieszyć mnie ma? - wzburzenie nie przechodziło. - Że wyglądam tak, że faceci uwagi nie zwrócą wcale?!!!
No to tłumaczyła baba, że obydwie lata swoje już mają, to i trudno, żeby na zdjęciach przyjaciółka za gwiazdę robić miała. A wygląda ładnie i młodo, a przy włosach jej blond opaleniznę widać przynajmniej.

Ze dwadzieścia minut dyskutowały jeszcze na koszt koleżanki na szczęście, a ta wcale uspokojoną nie była. Złość przeszła jej dopiero, gdy męża do usunięcia fotografii zmusiła. Dumna ponownie zadzwoniła, że się udało, choć z awanturą drobną.

- E, przesadziłaś, drażliwa za bardzo jesteś - baba skomentowała.
Doba niespełna minęła, gdy koleżanka zadzwoniła ponownie.

- Nie martw się, babo - współczująco rzekła. - Faceci na pewno uwagi nie zwrócą… I wcale tak bardzo nie utyłaś…

- A skąd wiesz? Tak przez telefon? - baba się zadziwiła.
- Nie, na facebooku zdjęcia twoje oglądam właśnie. Z plaży…

Jakie zdjęcia? W panikę baba wpadła prawie, rozmowę więc zakończyła szybko. Nerwowo czekała, aż komputer odpali. Było gorzej, niż wyobrazić sobie mogła. Na zdjęciach z Borneo tajwańskie tancerki ją oznaczyły. Te co poniżej fotografie ich zamieszcza. One, baba i fale. Baba wyróżniała się bardzo. I wcale nie dlatego że blondynka i oczy całkiem proste ma…
Koledzy skomentować zdążyli, że całkiem, całkiem wyjazd ten był. A jak dużo koleżanek polubiło tę fotkę! Pomyślała sobie baba, że dużo by dała, żeby owe miłe dwudziestolatki łódź jakaś na zdjęciu zastąpiła przynajmniej.

Ale baba naturę już taką ma, że pocieszyła się zaraz, że nawet i w tych latach co mijają, plusy jakieś są. Dziecko na ten przykład do szkoły już nie chodzi. A to stresujące bardzo dla rodziców jest. Przyjaciółka jak wyliczenia robić zaczęła, to aż babie włosy dęba stanęły. Same podręczniki dla jej dziewięciolatki to 307 złotych, a zeszyty? A strój na WF, trampki i garderoba cała prawie? Jak nic do tysiąca dojdzie. Całkiem w nim utonie ta niecała setka, co na buty koleżanki poszła. Wyboru zresztą nie miała, do sklepu weszły po paputki dla córki. A ta na szpilki efektowne spojrzała zaraz i oceniła:

- Mamusiu, musisz je mieć! Dołożę ci - z kieszonki 4,99 złotych wysupłała. No i jak tu dziecku odmówić?

Ale wydatki to stresu początek dopiero. Zaczną się wywiadówki, nagany, stopnie - na samo wspomnienie dreszcze babę przeszły. W pierwszej więc chwili podzieliła niechęć Martyny, co do niej napisała o perypetiach szkolnych córki. Wychowawczyni pouczyła matkę, że rozumie, rodzice pracują, ale nie może tak być, żeby córka stale się spóźniała, bo braciszka odprowadzać musi. I zwalniała się wcześniej, gdy maluchem nie ma się kto zająć…
Po tych słowach to baba stanowisko zmieniła, że wychowawczyni rację jednak ma. Szybko, jako matka starsza do Martyny napisać chciała, że dziecko dzieckiem kosztem nauki zajmować tak bardzo się nie może. Ale wtedy wzrok jej na zdanie ostatnie padł:

- Ale ona nie ma brata!