Walki o Poznań w 1945 roku. Zdjęcia i wspomnienia z tamtych dni

22 stycznia 1945 roku
O godzinie 8 odbyła się narada przedstawicieli władz wojskowych, policji i administracji w sprawie obrony Poznania. Komendant „twierdzy Poznań”, generał Ernst Mattern wydał odezwę „Do ludności miasta Poznania” w której wzywał ludność cywilną do opuszczenia miasta i udania się do powiatów: międzychodzkiego, wolsztyńskiego, grodziskiego, szamotulskiego, chodzieskiego i czarnkowskiego. W Poznaniu miały zostać tylko osoby zatrudnione w przedsiębiorstwach użyteczności publicznych. Oddziały pierwszej armii pancernej gwardii generała Michaiła Katukowa dotarły w okolice Antoninka, Czapur i Czerwonaka. Ludność polska udzieliła pomocy saperom radzieckim w budowie mostu pontonowego, mającego służyć przeprawie przez Wartę ciężkiej broni i sprzętu.

23 stycznia 1945 roku
Po kolejnych ewakuacjach, w mieście zostało jeszcze około 200 tysięcy Polaków. Dowódca twierdzy Poznań wydał kolejną odezwę wyłącznie do ludności polskiej, którą wezwał do natychmiastowego opuszczenia miasta. Dał Polakom czas do godziny 12 dnia następnego i zagroził przymusową ewakuacją. Odezwa została zbojkotowana. Według oświadczenia nadburmistrza miasta, pociągi z dworca kolejowego odjeżdżały puste. Dowództwo wojskowe „Festung Posen” zameldowało Himmlerowi o zaatakowaniu miasta przez armię radziecką.

Z rozkazu dowódcy 8 armii gwardii, generała Walerija Czujkowa: Z marszu opanować wschodnie przedmieście Poznania, 24 stycznia wyjść na linię wschodniego brzegu Warty, w nocy z 24 na 25 stycznia dokonać jej sforsowania i do wieczora tego dnia zdobyć miasto.