Żeby dworzec był dworcem

Po zafundowaniu Poznaniowi i pasażerom z całego świata chlebaka zamiast dworca z prawdziwego zdarzenia plany inwestora traktuje się z dużą dozą podejrzliwości.

Wcześniej też miało być centrum komunikacyjno-handlowe z naciskiem na to pierwsze. Ile w nim z komunikacyjnego, a ile z handlowego, każdy widzi.

Może gdyby za budową nowego starego dworca stało tylko PKP, to można byłoby spać spokojnie, bo na dworcach kolejowa spółka jednak się zna. Prywatny inwestor zna się za to na zyskach.

Trudno mieć mu to za złe i raczej nikt nie będzie miał, jeżeli zarabiać będzie na biurowcach, które postawi za dworcowym atrium. Natomiast atrium pozostawi tym, którym jest dedykowane, czyli pasażerom.

Będzie to wystarczająca rekompensata za choas, który wciąż jest chlebem powszednim pasażerów poznańskiego dworca.

Tylko tutaj wyjście na perony przypomina labirynt z Minotaurem w środku. Szkoda, że nikt nie pomyślał nawet o niciach.

Miasta nikt nie pytał o zdanie jaki chce mieć dworzec. Teraz jest namiastka konsultacji. Czy traktowane są poważnie okaże się gdy projekt stanie się ciałem.

To, co zdumiewa, to kompletne lekceważenie ze strony PKP PLK, która odpowiada za perony i za tunel. Nie da się budować nowego centrum nie zmieniając tunelu i peronów. Kolejowa spółka nie może się w to nie włączyć.

Jeżeli Poznań to dla prezesów spółki zbyt niskie progi, to może warto im uświadomić, żeby uważali pod nogi, bo nawet na niskim progu można się potknąć.