Zmarł Leon Zgrzeba, najdłużej żyjący piłkarz Lubońskiego KS. Legendę lubońskiej piłki wspomina Władysław Szczepaniak

- Leon Zgrzeba urodził się w Luboniu 16 lutego 1925 r., zmarł 10 marca 2020 r., liczył 95 lat. Był najstarszym żyjącym zawodnikiem Lubońskiego klubu sportowego, zawsze grał na lewej obronie. Jego ojcem był Michał Zgrzeba a matką Franciszka z domu Dotka. Miał brata Feliksa, który przez wiele lat był dyrygentem chóru „Bard” oraz siostrę Pelagię. Do szkoły powszechnej uczęszczał w latach 1932-1939, był to zabytkowy budynek SP3 przy ul. Armii Poznań.

Zgrzeba wspominał, że w pierwszych latach wojny, gdy Niemcy byli jeszcze mocni militarnie i wszystko mogli kontrolować nie było mowy o uprawianiu sportu przez polską młodzież, każdy od 15 roku musiał pracować w różnych zawodach. W 1943 r. Niemcy zaczęli przegrywać na wschodzie i zaczął się powolny upadek III rzeszy. Wraz z wyjazdem kolejnych niemieckich dywizji na wschód zmniejszył się rygor i kontrola wobec polskiej społeczności.

Czytaj też: Luboński KS odradza się z niebytu

Gdy przyszła wiadomość, że w Poznaniu powstały drużyny piłkarskie, zrodziła się wtedy myśl, żeby również w Luboniu utworzyć klub piłkarski. W 1943 r. z inicjatywy lubońskich chłopaków powstał klub pod nazwą Luboński Klub Sportowy, który przyjął niebiesko białe barwy. Każdy sportowiec, który chciał grać musiał wykonać dla siebie strój. Leon Zgrzeba jako osiemnastolatek został zawodnikiem jak wspominał piłkarze mieli do dyspozycji trzy miejsca: Stary Luboń nad Wartą – obecnie boisko treningowe przy ul. Rzecznej w Luboniu, Małe Kociedoły z lubońską Saharą na których rozgrywali spotkania piłkarskie. Każdy mecz organizowali w innym miejscu po to by zmylić okupanta. Wyjeżdżali również na rozgrywki do sąsiadów – Dębiec, Górczyn, Fabianowo, Żabikowo, Starołękę oraz do Mosiny. Środkiem transportu były nogi, nieraz rower a do Mosiny jechali wozem konnym. Jednak najwięcej meczów odbywało się w Luboniu, gdzie za każdym razem zawodnicy byli narażeni na niebezpieczeństwo w postaci aresztowania przez Niemców.

W 1945 r. w wolnej Polsce zaczęły się rozgrywki w komplecie w A klasie, gdzie byli czołową drużyną w Wielkopolsce. Niestety do naszego zespołu nie dołączyli jednak dwaj zawodnicy bramkarz Marian Wojciechowski i obrońca Janusz Mańczak, którzy zginęli w czasie wyzwalania Lubonia. Jak wspominał Leon Zgrzeba udało się jemu rozegrać wszystkie mecze w czasie okupacji i dzięki temu w 1947 r. jako pierwszy w klubie rozegrał 100 meczy w LKS-ie. Należy nadmienić, że w czasie służby wojskowej w 1948 r. w Zamościu był zawodnikiem drużyny piłki nożnej w pułku która rozgrywała mecze w różnych miejscowościach. Później został reprezentantem na spartakiadzie Wojska Polskiego w Lublinie.

Posiadał liczne odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi 28.04.1969 r., Honorową Srebrną Odznakę Związku Chemików 10.05.1973 r., Przodownika Pracy 27.05.1972 r. , Medal 30-lecia PRL, Odznakę Turnieju Młodych Mistrzów Techniki 03.02.1977, Srebrną Odznakę za zasługi dla Przemysłu Chemicznego 03.11.1978 r., Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 01.06.1983 r., Medal 40-lecia PRL 22.06.1984 r., Srebrną Odznakę Poznańskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Poznaniu w czerwcu 1993 r. śp. Leon Zgrzeba w dniu 14 marca 2020 został pochowany na cmentarzu parafialnym w Żabikowie - tak wspominał Zgrzebę na portalu "Wieści Lubońskich" Władysław Szczepaniak.

Chcesz skontaktować się z autorem informacji? [email protected]