Z inicjatywą utworzenia takiego domu wystąpiło Stowarzyszenie Na TAK, które od 25 lat prowadzi 11 placówek, pomagając 650 osobom z niepełnosprawnością. Willę przy ulicy Płowieckiej stowarzyszeniu przepisała w testamencie Halina Sobkiewicz. Ryszard Grobelny, prezydent Poznania podkreśla, że fundatorka wykazała się wielką wrażliwością.
- Zbieraliśmy pieniądze na jej remont – mówi Halina Grzymisławska-Słowińska, prezes stowarzyszenia. - Zastanawialiśmy się, jak ją wykorzystać.
Przeprowadzono ankietę wśród rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych. Okazało się, że brakuje domu, w którym pod opieką specjalistów można byłoby na pewien czas zostawić podopiecznych.
- W takiej sytuacji znalazł się podopieczny naszego domu „Kamyk' – twierdzi Natalia Marciniak-Madejska, dyrektor ds. wsparcia osób niepełnosprawnych. - Krzysztofem opiekował się ojciec, który zachorował i trafił do szpitala. Próbowałam dla Krzysztofa znaleźć miejsce w ośrodkach dla bezdomnych, w Miejskim Centrum Interwencji. Nie udało się. Zajęli się nim nasi terapeuci.
Dlatego stowarzyszenie postanowiło stworzyć taki ośrodek w willi na Grunwaldzie.
- Dom powstał dzięki poznaniakom – podkreśla Joanna Baszyńska, kierownik „Poranka”. - Ponad 5 tys. mieszkańców oddało swój głos na ten projekt w ramach Poznańskiego Budżetu Obywatelskiego 2013.
Prezydent Grobelny chwali stowarzyszenie za podejście do przedsięwzięcia, które w projekcie uwzględniło nie tylko inwestycję, ale także kolejne lata funkcjonowania domu.
Miasto przekazało 1,5 mln zł na remont budynku i jego wyposażenie oraz 1 mln zł na prowadzenie ośrodka w latach 2014-2018. Stowarzyszenie wyłożyło na inwestycję 300 tys. zł i potrzebuje 650 tys. na funkcjonowanie domu przez najbliższe pięć lat.
- Myślimy o stworzeniu partnerstwa społeczno-biznesowego – zdradza N. Marciniak-Madejska. - Liczymy na poznańskie firmy.
Dopóki stowarzyszenie nie znajdzie pieniędzy, rodzice czy opiekunowie muszą płacić za pobyt swoich podopiecznych w „Poranku”. Za pierwsze trzy doby trzeba zapłacić po 100 zł, a za kolejne po 80 zł. Maksymalnie pobyt może wynieść 21 dni, choć w wyjątkowych przypadkach może być dłuższy (np. gdy leczenie szpitalne rodzica wydłuża się).
Stowarzyszenie może przyjąć pod opiekę pięć osób. Cztery miejsca przewidziane są dla pobytów planowanych, trzeba je wcześniej zarezerwować. Piąte trzymane jest w rezerwie, gdy zdarzy się sytuacja nagła, losowa – tak jak to stało się w przypadku Krzysztofa.
Zapisy rozpoczęły się w czwartek. Chęć pobytu należy zgłaszać mailem ([email protected]) lub telefonicznie (693 260 080). Przy przyjmowaniu nie ma ograniczeń dotyczących stopnia niepełnosprawności czy wiekowych.
- Nie jesteśmy na razie przygotowani na przyjmowanie niemowląt – zaznacza N. Marciniak-Madejska. I dodaje: - Zależy nam, by osoby, którymi się zaopiekujemy, czuły się bezpieczne. Kadrę mamy przygotowaną. Są fizjoterapeuci, pedagodzy, pielęgniarki, opiekunowie medyczni. Dzieci czy osoby dorosłe, które uczęszczają do szkoły czy na warsztaty, będą na nie podczas pobytu w naszym domu, dowożone. Po powrocie do ośrodka zorganizujemy im wolny czas tak, jak lubią go spędzać.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
