Poznań: W 70-lecie Izraela mamy wielu przyjaciół w różnych krajach - rozmowa z Alicją Kobus

W maju tego roku Izrael obchodzi 70-lecie swego istnienia. Gmina, którą pani kieruje to nie tylko ośrodek religijny, ale także centrum kultury?

Alicja Kobus: Tak. To centrum religijne, ale zarazem centrum kultury, edukacji i dialogu skupiające i łączące ludzi bez względu na pochodzenie, wyznanie, ludzi, którzy szanują drugiego człowieka . Mam to szczęście od Boga, że dał mi wokół siebie wspaniałych przyjaciół w różnych krajach i po prostu możemy dokonywać cudów. Jednym z takich cudów jest moim zdaniem hebraistyka na UAM.

Kierunek ten świętuje w tym roku swoje 10-lecie.

Hebraistyka powstała tak naprawdę dzięki inicjatywie byłego rektora profesora Stanisława Lorenca, który zapytał mnie czy moglibyśmy realizować właśnie taki pomysł . Byłam szczęśliwa, bo przypomniałam sobie to o czym słyszałam, ze przed wojną właśnie na Uniwersytecie Poznańskim istniało getto ławkowe dla studentów żydowskich. Studenci innych wyznań mogli siedzieć, a żydowscy musieli stać. Jaka ironia losu jak historia zatacza krąg. Nie wiedzieliśmy absolutnie jakie będzie zainteresowanie młodzieży. W przygotowania włączyła się także moja kuzynka dr Ilona Dworak-Cousin z Izraela i wspólnymi siłami stworzyliśmy to dzieło, które promieniuje nie tylko na Poznań, ale na Polskę i na cały świat. Bo o tym się mówi. Wspiera nas mój przyjaciel prof. Gideon Kouts z Sorbony. O uznaniu dla poznańskiej hebraistyki świadczy fakt, że kilka lat temu właśnie tu odbył się światowy zjazd hebraistyki. Gościłam na nim m.in córkę Szimona Peresa, która także jest hebraistką. Nabór odbywa się co roku, a przy rozwijającej się gospodarce wiele firm poszukuje specjalistów języka hebrajskiego. Dlatego jestem wdzięczna wszystkim rektorom, którzy kontynuowali to dzieło i bardzo dziękuję aktualnemu rektorowi Andrzejowi Lesickiemu i wykładowcom. Wszystkim tym którzy pozwalają, na to, aby Uniwersytet żył także językiem świętym, bo hebrajski to nie tylko język potoczny, ale przede wszystkim to język, w którym się modlimy.

Społeczność żydowska to nie tylko Izrael, ale cały świat. Goszczą tutaj ludzie z różnych stron świata pisarze, uczeni, politycy, osoby zasłużone dla ruchu żydowskiego. Wielu z nich na pewno zasługuje na baczniejszą uwagę jak choćby Jurek Dynin , który napisał bestsellerową książkę „Na aryjskich papierach”.

Jerzy Dynin, który ma 93 lata pochodzi z Łodzi. Mimo wieku jest w świetnej formie. Któregoś dnia powiedział mi, że nie tylko ratował siebie, ale co może dziwić polskie społeczeństwo, ratował Polaków. Dowodem na to jest jego książka jeszcze w Polsce niewydana. Natomiast wydana już w USA. Odniósł się do niej prezydent Stanów Zjednoczonych i wiele instytucji, które zabiegają o spotkania z Jerzym Dyninem. Marzy mi się abyśmy jako Gmina Żydowska wystąpli o wysokie polskie odznaczenie dla niego.

A jak aktualne relacje polsko-izraelskie wpływają na działalność gminy?

Przyoczę słowa zastępcy przewodniczącego Knesetu Hilika Bara. W liście przesłanym mi pisze on: Wzmacnianie więzi miedzy Izraelem a Polską jest naprawdę ekscytujące. Projekt, który organizuje uważa za imponujący pod względem zakresu oraz głębi. Hilik Bar jest przekonany, że będzie to miało wielki wpływ na stosunki izraelsko-polskie, na społeczność żydowska w Polsce oraz na upamiętnienie żydowskiego dziedzictwa w Polsce.

POLECAMY:

Uczniowie piszą, a nauczyciele płaczą! HITY KLASÓWEK